Gaan we de Engelse kant op?

Louis van Gaal heeft in 2014 bij het WK iets heel goeds gedaan. Hij heeft de starre Nederlandse voetbalgedachte doorbroken. Het systeem paste bij de spelers en was geen afgeleide van de Hollandse school. Het was verdedigend, effectief en lelijk om naar te kijken, maar het werkte wel. Na het WK toonde de KNVB weer erg veel heimwee naar het oude en wat daarna gebeurde is bekend. Belangrijke vraag die hierbij spontaan in mij opkomt: Gaan we de Engelse kant op? In 1863 werd in Engeland de Football Association (FA) opgericht. Vanuit deze bond zijn de regels voor het georganiseerde voetbal ontstaan en sindsdien gelden de Engelsen als de oprichter van het voetbal. Ze gedroegen zich ook zo, want ze voetbalden nooit in competitieverband buiten Engeland. Dat beeld veranderde pas in 1950 toen ze voor het eerst aan het WK meededen. De uitvinders van het voetbal kregen in hun eerste wedstrijd de ene kans na de andere en scoorden niet, terwijl de Verenigde Amateurs van Amerika zelden voor de goal kwamen. Een keer was het de beurt aan bordenwasser Gaetjens en die wist de bal wel voor een 0-1 eindstand tussen de palen te mikken... Toen Hongarije in het midden van de jaren 50 een paar keer achter elkaar van de Engelsen won, wisten ze pas echt dat het anders moest en kwam het echte herstel pas vanaf 1966 tot stand. 1974 is echter ook alweer 41 jaar geleden. Ook nog belangrijk: de spelers uit 1974 speelden al jaren met elkaar samen, terwijl spelers van nu met de regelmaat van de klok naar andere clubs gaan.

Nederlands elftal WK 1974

Het spel is sinds die tijd ook veel anders geworden. De trainingsmethoden ook. We hebben goede middenvelders en aanvallers, maar in Nederland weten we nog steeds geen echt goede verdedigers op te leiden. Dan bedoel ik: mensen die weten wanneer ze een bal in de derde ring moeten schieten, de drang naar voren weten te bedwingen tot de momenten waarop het echt kan, die meedogenloos zijn op momenten dat het moet door het maken van tackles en slidings op het goede moment en bij moeilijkheden de organisatie zo goed kunnen neerzetten dat er bijna niet te scoren is voor de tegenstander. De KNVB moet dus, net zoals Louis van Gaal deed, anders gaan denken, omdat het totaalvoetbal niet meer houdbaar is! Pik wat goede ideeën op uit het buitenland (doet Duitsland bv. ook bij ons) en probeer niet altijd meer het mooist en braafst voetballende jongetje van de klas te zijn! Als ik het Nederlandse denken doorbereken naar de Engelse voorbeelden en daarbij aanneem, dat het verval net na het WK in 2014 al is ingetreden, dan komt het volgende aansprekende resultaat in EK of WK misschien dus pas in 2030. Daar moet je dus ongelofelijk veel geduld voor hebben! Help!

Respect en liefde in de voetbaljungle?

En de genomineerden zijn: ADO Den Haag in ‘Chinees Roulette’ voor de beste reality soap, de beste acteerprestatie voor de spelers van het Nederlands elftal in ‘De ondergang van de voetbalmiljonairs’ en het komisch duo Blatter/Platini voor hun gehele oeuvre in de jarenlange successerie ‘Jouw hand vult mijn hand’.
Lokaal, nationaal en internationaal spreekt het voetbal een aardig woordje mee in de wereld die niet meer tot de verbeelding spreekt, maar alleen grote woede opwekt. Ik heb eerder mijn verbazing uitgesproken over het reilen en zeilen van het voetbal en de waarschijnlijk vele misstanden die nog niet aan het daglicht zijn gekomen. Wie het weet, mag het zeggen, maar zal waarschijnlijk om financiële redenen blijven zwijgen. Hoe onnozel is het van mij om te denken dat de sport verschoond zal blijven van zaken die menigeen de wenkbrauwen doet fronsen. De maatschappij zit niet helemaal tof in elkaar en waarom zou de sport, waar helden worden gemaakt en gebroken, niet vatbaar zijn voor misstanden? Oké, ADO Den Haag is misschien niet het juiste voorbeeld. De enige echte rijke man die daar wel eens rondloopt, zit vaker in China dan in de residentie. Op de burelen en op het veld in het Kyocera Stadion lopen goedwillende mensen rond die het beste met de club voor hebben en ook wel eens een seizoen willen meemaken waarin er fris en fruitig mee wordt gedraaid in het linkerrijtje. Zelfs de internationals zijn slechts producten van een te snel verkregen volwassenheid en begeleiders die het niet raar vinden wanneer hun ‘kroost’ regelmatig uit de ban springt. En zijn Blatter en Platini niet zo machtig en corrupt geworden door een apparaat dat hen steunde (lees: zaken (verz)weeg) waardoor de hoge bazen hun handen in onschuld konden wassen? Zit ik nu in een paar zinnen zaken waaraan ik me erger goed te praten? Is het echt zo dat zij niet beter wisten en alles heeft te maken met opvoeding, milieu en misschien wel onwetendheid? ADO Den Haag is mijn cluppie, Oranje het elftal waar ik ooit het meeste voetbalplezier aan heb beleefd, en zijn de UEFA en FIFA instituten die het voetbal groot hebben gemaakt. Teleurstelling overheerst in het voetbal, woede maakt zich meester van Jan-met-de-pet, Henk en Ingrid die elke zondagavond met het bord op schoot de verrichtingen van zijn of haar favoriete eredivisieclub bekijkt. De eerste zin was natuurlijk een kwinkslag op de uitreiking van de Gouden Televizierring die eindigde in een knus De Mol feestje met Chantal Janzen als goede huisvriendin. Toch wil ik sluiten met de woorden van Johnny de Mol, die met zijn Syndroom de felbegeerde ring won, over respect en liefde. Want daar zou het bij iedereen om moeten draaien. Niet alleen, zoals De Mol wenste, in de richting van mensen met het syndroom van Down, maar in de gehele voetbaljungle. Ziet u het gebeuren?