Gert-Jan Verbeek en mijn sportmoment van het jaar

Bij deze wil ik Gert-Jan Verbeek bedanken. Ik heb het al gehad over de in mijn ogen Nederlandse prestatie van het jaar en die ging naar het Nederlands Basketballteam. Maar dankzij een uitspraak die Verbeek deed, kan ik het ook gaan hebben over het in mijn ogen internationale hoogtepunt. Dat was namelijk de winst op het WK wielrennen van Peter Sagan van dit jaar. Na veel tegenslag en talloze Zoetemelk-ereplaatsen in andere koersen in 2015 te hebben gehad, lukte het hem bij het WK wel om het wielerpeloton te slim af te zijn. Maar waar het echt over gaat, gebeurde na de wedstrijd. Het moment zelf vond ik niet eens zo erg opvallen, want zijn speech kwam een beetje rommelig over en schepte ook achteraf veel verwarring. Die bevatte een hele goede boodschap. Hij zei dat het niet goed ging met de wereld en dat hij angst voor de toekomst had. Hij hoopte tevens op verandering bij de mensen en dat de sport daarbij zou helpen. Iedereen dacht dat het over de toenmalige vluchtelingenhype ging, maar toch bedoelde Sagan iets heel anders. Dat kwam tot uiting in een uitreiking van een andere gewonnen prijs ruim twee weken later. En dat probleem is eigenlijk nog veel groter. Het vluchtelingenprobleem is wel erg, maar ook opvallend aanwezig. Sagans uitspraken gingen over iets dat zo gewoon is voor ons, dat het niet als probleem wordt ervaren, maar het eigenlijk wel kan zijn. Verbeek haakte afgelopen zaterdag in een interview met Langs de Lijn op hetzelfde probleem in. Waar Sagan het over had en Verbeek op insprong, is namelijk het feit dat de technologische ontwikkeling te snel gaat.

Global technology

Vanaf zeer jonge leeftijd zijn "smart phone" en de "tablet" al ingeburgerd en het staat de talentontwikkeling in de weg, doordat lichamelijke opvoeding op scholen steeds meer verdwijnt en er vanaf een vroege leeftijd minder of niet buiten gespeeld wordt. Ook hebben mensen minder contact met elkaar, gaat het echte leven langs hen heen en zal het de teamvorming ook niet bepaald positief beïnvloeden, omdat er steeds meer individualisten ontstaan. Kinderen krijgen ook steeds vroeger te maken met verantwoordelijkheden. Zelf fiets ik altijd naar het werk en tegenover mij reden een jongetje van een jaar of vier en zijn moeder naast elkaar. Het jongetje meldde aan zijn moeder, dat hij zijn USB-stick verloren had. Zijn moeder antwoordde op een bozig onverschillige toon dat dat zijn verantwoordelijkheid was en dat ze er niets aan kon doen, dat hij de stick kwijt was. De beteuterdheid straalde van het jongetje af, terwijl ze verder reden. Dan denk ik bij mezelf: Wat nou USB-stick? Wat nou verantwoordelijkheid? Ongeveer 40 jaar geleden hadden we beiden op die leeftijd dat ook nog niet. De technologie zoals nu bestond niet eens en over verantwoordelijkheden werd op die leeftijd nog weinig of niet gepraat, want kleuters konden toen nog gewoon kleuters zijn en speelden gewoon buiten. Het is maar een voorbeeld, maar het zal niet het enige zijn, vrees ik. Maar om de sport daadwerkelijk als inspiratiebron te laten dienen tot verandering van de technologische gewoonteproblemen, dienen er heel wat meer bekende sporters en coaches op te staan, die vinden dat de technologie anders moet worden gebruikt. En wel op zo’n manier dat er meer bewogen en gesport wordt en er tevens meer sociale verbondenheid tussen de mensen is. Maar ook als dit zoveel mogelijk wordt gepromoot, zal het leven zoals zich dat nu afspeelt gewoon doorgaan en zullen zeer veel mensen er geen enkel probleem mee hebben, als de sport op de TV en PC met warme belangstelling zal worden gevolgd en de heersende gewoonte zichzelf in stand houdt.

O, O, ADO, mooie club achter de duinen

Als rashagenees volg ik mijn cluppie ADO Den Haag niet alleen beroepsmatig op de voet, maar zeker niet minder als supporter. Altijd wat aan de hand, nooit eens rust in de tent. Maar dat maakt het leven alleen maar interessanter. Ooit was de Haagse trots voor topclubs een moeilijk te nemen horde en liep het alle eredivisieclubs dun door de broek wanneer een uitwedstrijd in het Zuiderpark te wachten stond. Wanneer men nu door het Zuiderpark rijdt, ziet men een sportcampus in aanbouw met daarnaast de plek, de Aftrap, waar de toekomstige Haagse voetbaltalenten hun kunsten vertonen. Ook dit jeugdcomplex ondergaat een vernieuwing. Als clubwatcher werd mij door Justin Verkijk van radiozender Den Haag FM vorige week gevraagd wat de hoogte- en dieptepunten waren van het afgelopen kalenderjaar. Hoogtepunten waren het behoud van het eredivisieschap in het voorgaande seizoen, en de winst op Feyenoord en de huidige stand in de eredivisie van deze voetbaljaargang. Dieptepunt was toch wel de onrust die er speelde rond de club. Eigenaar Wang kwam afspraken niet na en niemand wist nog hoe het met de club verder zou gaan. Even dreigde een afglijden naar een bedenkelijk niveau toen bleek dat de clubeigenaar betalingstermijnen aan zijn laars lapte.

ADO Den Haag Spelersbus

De gemeente zou financieel niet bijspringen, was de stoere houding van het gemeentebestuur die het niet lang gestand kon houden. Wang werd vriendelijk verzocht om geld over te maken. Pijnlijk voor directeur Jan-Willem Wigt was dat hij Wang niet te pakken kon krijgen. Een officieel verzoek van de gemeente aan de clubeigenaar werd niet beantwoord. Pijnlijk werd het toen een NOS correspondent hem gewoon interviewde en Wang antwoorden gaf op prangende vragen. Daar waar ADO Den Haag en de gemeente Den Haag faalden in de communicatie met Wang (of was het andersom), daar slaagde de NOS wel in. Ik hoop van ganser harte dat de Haagse profvoetbalclub met Haagse jongens als Kees Jansma, Martin Jol en Dick Advocaat de heer Wang dat extra zetje in de rug geven om niet alleen zijn zaakjes in China op orde te krijgen, maar ook de beleidsvolgers in Den Haag wat meer steunden. Want Den Haag verdient een profclub die minimaal in het linkerrijtje moet spelen en niet jaar in jaar uit tegen degradatie moet vechten. De supporters verdienen beter. De ene dag zien ze hun club aan de rand van de afgrond staan, de andere dag staan ze juichend in het Kyocera Stadion en voor de televisie naar teletekst te kijken. Wat meer Haags bloed, ook op het veld, wat minder onrust en ADO Den Haag gaat gewoon, is het dit seizoen niet dan wel het volgende, gewoon om Europees voetbal spelen.

Handbal definitief op de kaart gezet!

Het Nederlands dameshandbalteam timmert al sinds 2005 heel aardig aan de weg. Toen werden zij onder technisch directeur Röttger vijfde op het WK. De huidige coach, Henk Groener, is sinds 2009 bondscoach en sindsdien is Nederland actief in bijna alle grote toernooien. In 2010 werd het team achtste, terwijl in de WK´s van 2011 en 2013 steeds de achtste finale werd gehaald. Die prestatie in 2013 betekende al een hele goede vanwege het rampjaar 2012. Op letterlijk een treffer werden de Olympische Spelen gemist (Spanje verloor van Kroatië met 23-22 om die beide landen door te laten gaan) en de organisatie van het WK Handbal 2012 werd door Nederland teruggegeven, omdat men de 1,2 miljoen Euro aan bijkomende verbouwingskosten niet bij elkaar kon krijgen. Nog een jaar later in 2014, werd Nederland zevende op het EK, de hoogste notering bij het EK ooit. Na in juni een play-off tegen Tsjechië te hebben gewonnen met 56-48 na twee wedstrijden, konden de dames zich dit keer gaan opmaken voor het WK in Denemarken. Overigens bleek tussendoor nogmaals dat handbal niet echt een sport is waarvoor de sponsors in de rij staan. Eigenlijk wilde coach Groener zijn team vanaf augustus tot de spelen in Rio een gedegen voorbereiding laten doen op het sportcentrum Papendal, maar de benodigde gelden daarvoor konden ook nu niet vrijgemaakt worden. Dit keer ging het om 1,6 miljoen Euro, die er niet kwam. Dat de Nederlandse dames met een goed gevoel naar Denemarken waren afgereisd, bleek ook uit de groepswedstrijden. Na vier ruime overwinningen en een gelijkspel tegen Zweden, werden ze eerste in de poule vanwege een beter doelsaldo. Toch was er nog een foutje tegen Cuba, dat de groep op 0 punten beëindigde. De kleur shirtjes was van beide teams exact gelijk en Nederland had de verkeerde kleur aan. Na in hesjes gestoken te zijn en later de goede kleur shirtjes gekregen te hebben, was de concentratie dusdanig aangetast dat het verschil drie minuten voor rust nog slechts drie treffers betrof. Uiteindelijk werd het in de tweede helft nog rechtgetrokken naar 45-23.

Dames handbal

Na in de achtste finale Servië ruim verslagen te hebben (36-20), was Frankrijk als absoluut topland aan de beurt. In 2013 ging de achtste finale op het WK nog verloren, maar dit keer werd er onder leiding van keepster Wester en sterspeelster Polman in de eerste helft een beslissend gaatje geslagen. De 15-12 bij rust bleek genoeg voor een historische 28-25 overwinning aan het eind. De halve finale werd tegen Polen gespeeld, een land waarin in de voorronde al overtuigend werd gewonnen. Deze keer leek het wat moeilijker te gaan, maar zonder echt in de problemen te komen werd er met 30-25 gewonnen. Het vertrouwen voorafgaand aan de finale was groot, maar een combinatie van onervarenheid, vermoeidheid en zenuwen zorgde ervoor dat de wedstrijd tegen absolute wereldmacht Noorwegen nooit echt spannend werd. Nadat de eerste helft met 20-9 werd afgesloten, kwam Nederland nog tot vijf punten terug, om uiteindelijk met 31-23 te verliezen. Een beetje jammer van het eind, maar dit is het beste toernooi in de handbalhistorie geworden. De tweede plaats heeft ook tot gevolg, dat de Olympische Spelen vrij dichtbij lijken. In een vrij makkelijke poule met Frankrijk, Japan en Tunesië moet Nederland bij de eerste twee komen om naar Rio te gaan. Als in deze poule zich het 2012-scenario zich voor gaat doen, moet er wel iets heel verkeerds gaan gebeuren. Afgelopen maandag zijn de dames weer in Nederland aangekomen onder luid gejuich van honderden fans. Misschien was daar ook de familie De Boer bij. Het gezin van Frank de Boer heeft in elk geval niet naar Ajax gekeken dit weekend, maar naar het handbal. Dat is nog wel de beste reclame die je als kleine sport kunt hebben. Hopelijk zet dit succes zo door, krijgen de dames wat meer geld van het N.O.C.-N.S.F. als potentiële medaillekandidaten en wordt er in de toekomst meer aandacht aan deze sport geschonken dan voor dit WK het geval was.

'Let the games begin'

Aan het einde van het jaar heb ik altijd het gevoel dat ik lijstjes moet gaan maken. Op muziekgebied worden we de laatste weken overspoeld met top tig lijsten. Top 1000, 2000 en zelfs 4000. Ook in de sport zijn er lijstjes. Vooral van genomineerden die een sportprijs kunnen winnen. Grote verbazing bij de landelijke sportprijs dat bijvoorbeeld Tour de France gigant Tom du Moulin niet was genomineerd. Shorttracker Sjinkie Knegt was desondanks de terechte winnaar van de sportprijs. Wanneer je in een sport waarin de Nederlanders niet heel vaak excelleerden, wereldkampioen wordt, geldt maar één constatering: hulde. Maar de koningin van het jaarlijkse NOC*NSF bal was natuurlijk Dafne Schippers. De razendsnelle sprintster werd terecht winnaar van de prijs van Sportvrouw van het jaar. Ook ging zij ‘lopen’ met de prijs voor beste TV-moment, en liet daarmee de bijzondere goal van ADO Den Haag doelman Martin Hansen, die de hele wereld overging, achter zich. Dat Schippers een betere sprintster was dan iemand die toespraken houdt, bleek uit haar bedankwoordje. Grapjes die niet overkwamen, en iets te veel, weliswaar ongemerkte zelfverheerlijking. Wij vergeven het haar, want deze jongedame gaat volgend jaar in Rio voor enkele olympische medailles zorgen. Het wordt trouwens een mooi oranje feestje tijdens de Spelen.

Impressie van het olympisch park 2016 in Rio de Janeiro

Nog nooit waren de voortekenen op een succesvolle Spelen zo overduidelijk. In sporten als wielrennen, judo, hockey en nu zelfs handbal lijken medailles in het verschiet te liggen. En dan ‘vergeet’ ik voor het gemak nog enkele sporten waarbij medailles een zekerheidje zijn zoals zeilen, beachvolleybal, paardensport en ga zo maar door. Hoe beleef ik zelf zo’n vierjaarlijks sportfeestje? Het liefst zou ik twee tot drie weken vrij nemen om alles te absorberen dat olympisch smaakt. Het runnen van een eenmansbedrijf verhindert dat, maar rekenen er maar op dat ik, net als veel Nederlanders, tijd zal vrij maken om de olympische successen te ademen. Op het Scheveningse strand is er ten tijde van de Spelen een noviteit. De Olympic Experience. Verschillende olympische sporten kunnen worden beoefend en men kan worden begeleid door topsporters die de 'Road to Rio' niet hebben kunnen voltooien. In een heus stadion worden beelden van de Nederlandse toppers doorgestraald en voorzien van deskundig commentaar. Sfeer proeven in de Olympic Experience of thuis zappen tot ik een ons weeg. De komende eerste weken van het nieuwe jaar ga ik op zoek naar de programma’s van Nederlandse sporters in Rio om helemaal niets te hoeven missen. En velen met mij. Op naar een mooi, gelukkig en gezond 2016 met veel olympische medailles. Want daar draait het toch om in het nieuwe jaar. Toch?

Is er nog perspectief in het Nederlandse ijshockey?

Het grootste Nederlandse ijshockeytalent, de achttienjarige Amsterdammer Daniël Sprong, heeft een nominatie voor het Sportgala gekregen. Deze nominatie snap ik wel, omdat deze jongen op zijn achttiende al een contract heeft afgedwongen bij de Pittsburgh Penguins in de Amerikaanse National Hockey League (NHL). Hij is tot nu toe slechts de vijfde Nederlander die dit bereikt in de grootste ijshockeycompetitie van de hele wereld, dus is hij een erg groot talent in een kleine Nederlandse sport, die een groot gedeelte van zijn jongensdroom al uit heeft doen komen. Sprong is gevraagd om in het Nederlands ijshockeyteam te spelen, maar dat heeft hij om begrijpelijke redenen (voorlopig) geweigerd. Sprong is namelijk op zijn negende naar Canada verhuisd en is bezig om een Canadees paspoort te regelen, om voor dat land te kunnen spelen. Canada is als groot A-land elk seizoen een potentiële wereldkampioenskandidaat en het Nederlands team is na het teleurstellend verlopen WK in Eindhoven in 2015 op onderling resultaat tegen Estland naar het vierde niveau gezakt. Om een beeld te schetsen: Zet Canada, de NHL en de Pittsburgh Penguins maar eens naast Nederland, BeNe-league en het Trappers Toekomstteam (duur woord voor het tweede). Het is dus niet zo gek, dat Sprong zijn ultieme Canadese droom wil najagen boven het spelen voor het Nederlands IJshockeyteam. Het zal overigens erg moeilijk worden voor het nationale team om het dit seizoen verloren gegane terrein in een keer te herwinnen.

IJshockey

In het eerste team van de Tilburg Trappers spelen namelijk de beste Nederlandse talenten behalve Sprong. Omdat de Trappers in Nederland geen tegenstand van betekenis kregen en de publieke belangstelling ook niet echt hoog was, zijn ze hun heil gaan zoeken in de Duitse Oberliga Nord, een van de vier derde divisies daar. De Trappers wisten niet wat hen te wachten stond, maar staan nu na 21 van de 34 wedstrijden tweede. De kans dat ze de Play-Offs bereiken is bijzonder groot en die wedstrijden worden ongeveer tegelijkertijd gespeeld met het WK, waardoor er dus hoogstwaarschijnlijk een Nederlands B-team zal gaan spelen. Het verschil is voor de Trappers duidelijk: In Duitsland de Play-Offs spelen om in de toekomst nog beter te worden of het WK op het vierde niveau gaan spelen in Spanje, welk niveau nog slechter is dan het niveau waarop ze al zaten. De Nederlandse competitie heeft ook te kampen met een groot imagoprobleem. Vele clubs hebben namelijk een faillissement gehad in de afgelopen jaren of wilden niet meedoen, waardoor het bij het dieptepunt in 2014 wel heel lang duurde voordat er zelfs maar een competitie kon worden opgestart. Op een gegeven moment waren er zelfs nog maar 3 clubs beschikbaar, omdat er 2 clubs niet wilden spelen in een competitie van 5 clubs. Uiteindelijk werden deze twee clubs overgehaald om toch mee te doen, zodat er op de valreep toch nog kon worden gespeeld. Omdat de IJshockeybond de begrotingseisen aan clubs (tijdelijk) versoepeld heeft, staat er sinds dit jaar de BeNe-league, een competitie van 16 clubs uit Nederland en België. Men hoopt dat de bestuursleden van de clubs een verstandig beleid gaan voeren, dat minder gericht is uitgaves voor snelle prestaties en meer op de lange termijn, waardoor het Nederlandse ijshockey weer goed op poten kan worden gezet, de sponsors en toeschouwers weer terugkomen en de levensvatbaarheid weer groter wordt dan de steden Tilburg en Heerenveen. De ijshockeybond hoopt binnen 5 jaar – en hopelijk eerder - weer een goed perspectief te kunnen bieden aan de Nederlandse competitie, maar het blijft nog even behelpen en afwachten. Hoop doet in ieder geval leven en dat is alvast een positieve gedachte na het desastreuze seizoen 2014/2015.

Mogen kinderen niet meer naar het scorebord kijken?

Er zijn wel eens van die plannen die mij zeer aanstaan. De laatste twee hersenspinsels hebben al voor veel opschudding gezorgd in de media. De eerste was dat in landen als Finland en Zwitserland inwoners een basisinkomen krijgen. Geen gezeur meer over uitkeringen en over (her)keuringen, maar wel de zorg over lamlendigheid en verminderde productiviteit. In Finland en Zwitserland is het al realiteit, terwijl in ons land enkele steden bezig zijn om het basisinkomen gefaseerd te laten ingaan. Een ander plan, afkomstig uit Zweden, heeft menig sportliefhebber de wenkbrauwen doen fronsen. De Zweedse voetbalbond wil dat in competities voor spelertjes tot 13 jaar de score en standen niet meer worden bijgehouden. Het plezier moet voorop staan en het spelen om de punten moet op het tweede plan komen. Ik heb lang nagedacht of dit een goed idee is of niet. Ik zie zowel voor- als nadelen. Het grootste voordeel is natuurlijk dat er waarschijnlijk minder geweld op de velden zal zijn. Ik hoor u al denken: geweld tijdens jeugdwedstrijden? Het is momenteel schering en inslag in de jeugdcompetities! Scheldende spelertjes en coaches en op elkaar inslaande supporters (lees: vaders én moeders). Te gek voor woorden natuurlijk, maar wel de bittere realiteit. Is die grotere hufterigheid iets van deze tijd? Welnee, vroeger waren spelertjes, coaches en ouders net zo fanatiek (lees: asociaal). Alleen is er nu meer toezicht van clubs en de voetbalbond, een orgaan dat momenteel zwaar straft. Maar terug naar de maatregel van de Zweedse voetbalbond. Heeft het zin om standen bij jeugdwedstrijden niet bij te houden? Zijn er nadelen? Volgens onderzoek zijn kinderen van die leeftijd ook resultaat-georiënteerd.

Jeugdvoetbal

Op school worden de kids klaargestoomd om de prestatiemaatschappij in te gaan. Gebeurt dat alleen op de middelbare school (dus inderdaad na het twaalfde levensjaar) of ook al op de basisscholen? Worden daar de resultaten en vorderingen ook niet bijgehouden in de vorm van cijfers? We leven nu eenmaal in een prestatiemaatschappij en dat vertaalt zich ook op de sportvelden. Is het ‘spelen om de knikkers’ niet even belangrijk bij jeugdspelers of is dat alleen maar omdat ouders het belangrijk vinden om in het linker- of rechterrijtje te staan? Kweken we zo niet een toekomstige ‘slappe hap’ die pas vanaf hun dertiende jaar in staat zijn om een stapje harder te lopen? Natuurlijk wordt het plezier wel eens verpest bij jeugdcompetities, maar of dat nu te maken heeft met aantoonbare resultaten? Het wil er bij mij niet in. Het moet in mijn optiek verboden worden om spelertjes tot hun dertiende levensjaar ook maar enige tactische aanwijzing te geven. Knijpen of kantelen. Woorden waar ik direct kippenvel van krijg. Zelfs als ik het bij het seniorenvoetbal hoor. Pingelen is het toverwoord, overspelen is soms nodig, sociaal gezien zelfs bevorderlijk, maar tactische teksten van jeugdtrainers mogen wat mij betreft direct op de lijst van verboden woorden.

Nepsprieten of natuurgras?

In het Nederlands voetbal kennen we sinds 2003 een voortdurend grasprobleem. Steeds meer clubs zijn op kunstgras gaan voetballen en volgens tegenstanders leidt dat tot meer blessures, competitievervalsing en meer achterstand op buitenlandse teams. Voorstanders wijzen op het feit dat er bijna altijd op kunstgras gespeeld kan worden, er geen putten en kuilen ontstaan en dat het een goedkoper en langer houdbaar alternatief is voor echt gras met veldverwarming. Omdat deze uitspraken vooral op gevoel zijn gemaakt, drongen de clubs en de KNVB aan op wetenschappelijk onderzoek en die uitkomst is afgelopen donderdag bekend gemaakt in een heus kunstgrascongres op Papendal. En inderdaad, die uitkomst leidde tot de conclusie dat het qua uitslagen, gele en rode kaarten en blessures allemaal niets uitmaakt of er op gras of het gehate kunstgras wordt gespeeld. De meningen over het kunstgras blijven echter zeer verdeeld. Martin van Geel klaagde steen en been, want als grootste tegenstander voetbalt Feyenoord in alle geledingen op gewoon gras. Marcel Brands van PSV matigde zijn tegengeluid nu wetenschappelijk was aangetoond dat er geen verschil was en hij hybride gras gezien had dat voor slechts tien procent uit kunstgras bestaat en dus bijna echt gras is. Jan Smit liep trots als een pauw als morele winnaar door de gangen en dat is niet toevallig zo. Smit is voorzitter van Heracles, de club die als eerste kunstgrasvelden heeft aangelegd. Hun hoofdsponsor is bovendien ook nog eens de belangrijkste kunstgrasleverancier in Nederland. Dat Feyenoord, Heerenveen en De Graafschap tegen zijn, is zeer te begrijpen. Deze drie clubs spelen nog voor honderd procent op gewoon gras. Maar de meeste andere tegenstanders laten hun jeugdploegen wel op kunstgras trainen. Het wordt als opleidingsgras gezien, omdat het – behalve als het sneeuwt – altijd bespeelbaar is en niet zo makkelijk slijt als gewoon gras. Dan moet er ook niet over geklaagd worden, want als je iets doet, moet je het ook goed doen. Of iedereen op kunstgras of niemand. Bovendien spelen ook amateurvoetballers en de meeste Jupiler League clubs al op kunstgras. Dat kan in geval van promotie niet meteen even uit de grond gerukt worden en vervangen worden door echte graspollen of -zoden.

Grassprieten

In het buitenland en op EK’s en WK’s zullen we meer achterstand gaan oplopen door het opleiden en spelen op kunstgras. Er was tot dit jaar inderdaad nog altijd op natuurgras gespeeld, maar het WK damesvoetbal in Canada is al op kunstgras gespeeld, omdat het daar heersende klimaat topnatuurgras niet mogelijk maakt. De FIFA heeft bovendien bij monde van de secretaris-generaal in 2014 al gezegd dat het goed zou zijn de het mannen WK ook op kunstgras zou worden gespeeld, omdat dat veld gelijke omstandigheden meer mogelijk zou maken. Helaas voor de voorstanders en de FIFA en gelukkig voor de tegenstanders hebben contractuele verplichtingen met de organisaties van de WK om op natuurgras te spelen ertoe geleid, dat het eerste WK op kunstgras pas in 2026 kan plaatsvinden. Maar of het verschil in gras echt iets met de hogere achterstand te maken heeft, valt te betwijfelen. Veel van onze profs spelen op natuurgras en hun speltechnische kwaliteiten zijn er in de loop der jaren nu ook niet bepaald op vooruit gegaan. Met de wetenschappelijke studie en hun uitkomsten in het achterhoofd bedienen de tegenstanders zich van onterechte aannames. Omdat de verdeeldheid over kunstgras nog diep tussen de oren zit, zal het gezeur blijven aanhouden. Hopelijk wijzen de komende tegenonderzoeken hetzelfde uit als dit onderzoek, verstomt het gezeur en gaat het gesprek weer over het voetbal zelf!

Ongeloof over bijgeloof in de sport

Bijgeloof in de sport. Een mooi onderwerp om over te schrijven. Hoe oud het is, weet niemand, maar dat er voorafgaand aan een sportduel de meest dwaze rituelen worden uitgevoerd is evident. Van Willem van Hanegem die voor een wedstrijd de helft van een sigaret opstak en de andere helft in zijn borstzakje deed tot Nederlands hockey international Maartje Paumen die onder haar gewone sokken haar FC Barcelonasokken aandeed.

Hieronder een opsomming van bijgeloof van topsporters uit vroeger en recenter tijden:

1. Udo Lattek, de succestrainer van Bayern München, weigerde zijn trui te wassen, zolang zijn club aan de winnende hand bleef.

2. In de gloriejaren van Feyenoord, toen de Rotterdammers de Europacup I en de wereldbeker wonnen, droegen enkele Feyenoordspelers onder hun eigen onderbroek nog het slipje van hun vrouw of vriendin.

3. PSV- en Oranjedoelman Hans van Breukelen droeg tijdens wedstrijden een grote bronzen medaille van Paus Johannes de 23e.

4. De Oostenrijkse grootheid Ernst Happel liet, als trainer van Feyenoord, zijn haar groeien in de moeilijke eindfase van de competitie 1970/'71, maar liet het meteen weer afknippen zodra Feyenoords kampioenschap een feit was.

5. Voetbalentert(r)ainer Barry Hughes zette, als trainer van Go Ahead Eagles, voordat hij de deur uitging op weg naar het stadion, altijd de grammofoonplaat "Land of Hope and Glory" van Vera Lynn keihard aan.

6. Eddy Treytel, keeper van Feyenoord in de succesvolle jaren zeventig, zette vlak voor hij de kleedkamer verliet, zijn toupet af.

7. Ajax speler Gerrie Mühren trok het onderbroekje van huidig "Mister Ajax", Sjaak Swart, aan bij Europese wedstrijden.

Eddy Treytel

Uit recenter tijden de volgende rituelen:

1. Tennisster Serena Williams draagt tijdens toernooi altijd dezelfde sokken en doucht maar één keer per toernooi, maar neemt wel haar doucheslippers mee naar de baan.

2. Rafael Nadal tikt voor elk punt eerst de voorkant, dan de achterkant van zijn broekje aan, daarna zijn schouders, oren en neus.

3. In 2005 wonnen de hockeydames van Oranje de EK-finale nadat zij "The Notebook" hadden gekeken, een romantische film uit 2004. "We wonnen dat EK. Daarna moest-ie voor iedere belangrijke wedstrijd op", zei Ellen Hoog. Inmiddels is de film 50 keer bekeken.

4. Nederlandse voetbaltoppers op het EK 2012 waren Arjen Robben en Wesley Sneijder. Arjen Robben liet de naam van zijn zoontje op zijn schoen zetten om extra geluk af te dwingen. Wesley Sneijder deelde armbandjes uit die "de energiestromen in je lichaam optimaliseren".

5. De Servische tennisser Novak Djokovic stuitert soms eindeloos met de bal voor het serveren. Een keer liet hij hem zelfs 38 keer stuiteren.

6. De Zwitserse tennislegende Roger Federer(Zwitserland) heeft iets met het getal acht; hij draagt acht rackets de baan op, heeft acht flessen water bij zich en acht handdoeken.

Sportverkiezingen van het jaar

Ik snap deze verkiezingen niet. Je zou toch denken dat er louter sporters genomineerd worden die tot de verbeelding sprekende prestaties hebben geleverd en zelf ook tot de verbeelding van zoveel mogelijk mensen spreken. In sommige gevallen is dit echter niet zo, want bij sommige genomineerden gaat er niet eens een belletje rinkelen. Ik wist tot afgelopen maandag tenminste nog niet dat BMX-er Nick Kimman aan welke sport dan ook deed. Wel was bekend dat Jeroen Dubbeldam uit het elitaire concours hippique voortkomt en dat Sjinkie Knegt het onderbelichte shorttrackbroertje van de langebaanschaatsers is. Bovendien is het een feit dat al deze sporten niet overlopen van de zendtijd op TV. Waar is Max Verstappen gebleven? En Tom Dumoulin? En Michael van Gerwen, die bijna altijd in de finale van welke belangrijke dartspartij dan ook in de finale stond en er meerdere van won? Helaas zullen de sportbonden en de vakjury van acht, darts wel weer als een kroegspel hebben gezien, maar op dat niveau is het toch echte topsport! En qua criteria zou je kunnen zeggen dat Formule 1 en wielrennen toch op een internationaal veel hogere pit staan dan de sporten waar de genomineerden aan deelnemen. Bovendien is buiten beschouwing gelaten, dat deze drie sporters de harten der sportminnende Nederlanders meerdere malen in het jaar hebben laten overslaan, alhoewel Verstappen en Dumoulin geen echte hoofdprijzen wonnen. Daar hebben de sportbonden en de vakjury van acht natuurlijk allemaal niet over nagedacht, de hoofdprijzen waren belangrijker. Bij de dames is het natuurlijk overduidelijk wie er gaat winnen. Dat zal niet openwaterzwemster Sharon van Rouwendaal of turnster Sanne Wevers zijn. Heel goed in hun sport, maar als je het over mondiale uitstraling hebt, denk je maar aan een vrouw en dat is Dafne Schippers. Op vrijdagmiddag 29 augustus verdrongen veel mensen zich rond drie uur 's middags voor de TV voor de 200 meter. 21,63 seconden na de start had ze de gehele wereldtop met een magistrale eindsprint na een slechte start aan gruzelementen gerend en werd wereldkampioene. Dat moment werd niet meer overtroffen dit jaar en beide andere dames mogen nu al voor het gala lang en breed begonnen is, zeggen dat ze het een eer vonden om genomineerd te zijn.

Dafne Schippers

Zelf zou ik als ploeg ook de Nederlandse basketballers willen hebben nomineren en als coach Toon van Helfteren. Lijkt een beetje vergezocht, maar het Nederlands basketbalteam werd in 2012 zelfs opgeheven door de Basketballbond. De clubs betaalden het verder. En ondanks alle hindernissen die daarna ontstonden met Van Helfteren als vrijwilliger die de kwalificatievoorbereiding met 7 man begon, de constante vraag of de clubs het geld nog wel langer wilden investeren en of de spelers nog wel wilden spelen, haalden ze voor het eerst sinds 25 jaar de EK in 2015. Ze speelden tegen landen die veel hoger op de ranglijst stonden (Nederland was 88e) en sloten het toernooi helaas wel in de poulefase af. Na de eerste overwinning tegen Georgië kwamen er wel kansen in de overige partijen om te winnen, maar de overige vier wedstrijden werden met kleine, eervolle nederlagen afgesloten, waardoor de sport toch weer op de kaart staat. Ook zeker niet verkeerd! Voor een geloofwaardiger sportgala lijkt het mij beter om ook het publiek, op welke wijze dan ook, erbij te betrekken voor de samenstelling van de kandidatenlijst!

Richard Krajicek: Held van Wimbledon

Terwijl momenteel de Davis Cup finale tussen België en Groot-Brittannië wordt gespeeld, gaan mijn gedachten uit naar de Wimbledon finale van 7 juli 1996. Het Heilige gras van Wimbledon, waar ikzelf ooit op bezoek ben geweest en mij verbaasde over het ogenschijnlijk kleine centre-court, terwijl het op de buis zo immens groot uitziet. Die finale van 1996 werd gespeeld door twee spelers die bij de bookmakers niet hoog stonden genoteerd. De Amerikaan Malivai Washington en onze eigen Richard Krajicek, die in de kwartfinale korte metten had gemaakt met Pete Sampras die de drie voorgaande Wimbledon edities op zijn naam had geschreven. Het was een saaie finale waarin Hagenaar Krajicek het duel in anderhalf uur naar zich toe trok in drie sets. Het duel was saai, maar werd wel vooraf opgeluisterd door een vrouwelijke streaker die ervoor zorgde dat Krajicek direct al zijn zenuwen kwijt was. Een andere vrouw, Daphne Deckers, partner van Krajicek, speelde eveneens een hoofdrol. Iedere keer wanneer Krajicek de ene na de andere ace sloeg, koos de regisseur van dienst voor een 'plaatje' met Daphne. Het leverde haar uiteindelijk een rol op in een Bondfilm. Krajicek won als eerste Nederlander een titel in het enkelspel. De weg ernaar toe was geen gemakkelijke. Zijn vader Petr was zijn trainer en pijnigde Richard fysiek, maar vooral ook mentaal. Het zorgde ervoor dat zijn jeugd niet optimaal verliep en hij de tennissport niet meer lief had. Richard speelde vaak op de Scheveningse Mets banen. Het was niet alleen kommer en kwel wat hij daar meemaakte. Het was een thuis voor hem. "De Mets is voor mij ook de banen waar ik ooit ballenjongen was tijdens de nationale kampioenschappen.

Richard Krajicek

Ik herinner me dat het toernooi was gesponsord door een fabrikant van kopieerapparaten. Nou, daar maakten we dankbaar gebruik van. De consumptiebonnen die we kregen, werden driftig gekopieerd. Heerlijk, patat en milkshakes in overvloed. Totdat we werden gesnapt. M'n ouders waren niet boos, ook al omdat het bij deze ene licht criminele activiteit is gebleven. Het enige dat m'n moeder zei, was dat als ik zoiets deed, ik het wel goed moest doen." Het bleek dat Krajicek ondanks de strenge opvoeding een Haags boefje was, tot groot genoegen van velen. Vooral zijn relativeringsvermogen, naast het aanwezige talent, zorgde ervoor dat hij op 7 juli 1996 de beste van de wereld was. Nadat Richard Krajicek in 1996 Wimbledon won, koos hij in plaats van een rijtour door Den Haag voor het geven van een tennisclinic in een Haagse aandachtswijk. Geraakt door het plezier van de kinderen én geschokt door de beperkte faciliteiten, kwam Richard op het idee om meer voor deze jeugd te doen. In 2001 is de eerste Krajicek Playground een feit. Vanaf dat moment volgen de multifunctionele velden elkaar in rap tempo op. Steeds met dezelfde aanpak: niet alleen aanleggen, maar juist ook intensief begeleiden. Later werd hij directeur van het ABN AMRO indoortennistoernooi, waar Krajicek door zijn grote netwerk en aangename persoonlijkheid de ene na de andere wereldtopper kon vastleggen. Richard Krajicek, één van de grootste sporters en, ik mocht hem als plaatsgenoot enkele malen interviewen, een aimabel mens. Een parel en groot ambassadeur voor de tennissport, een voorbeeld voor duizenden kids die kennismaken met het tennissen.

Lachwekkende legalisatie van sportgokken

In Nederland willen we het braafste jongetje van de klas zijn. Dat resulteert in het volgende verbod: "Gij zult niet op sport gokken!" Er gaan in het kabinet allang stemmen op om het (sport)gokken te legaliseren, maar de besluitvorming hieromtrent wil al jaren niet vlotten. Tot nu toe is het verboden zonder vergunning, maar online sportgokken komt vaak voor op het internet en Nederlanders nemen daar ook meer dan genoeg aan deel. Men heeft nu eindelijk besloten tot een herziening van de verouderde Gokwet. Er is overleg geweest tussen de overheid, sportkoepels en wetenschappers. De bedoeling is dat de nieuwe Gokwet in 2016 in werking treedt. Sommige voorstellen werden nu alvast in de media geslingerd en het meest lachwekkende is dat gokken op de zogenaamde sidebets is verboden. Dan hebben we het hier over beslissingen die makkelijk te manipuleren zijn, zoals wie van de twee teams het eerst ingooit, een gele of rode kaart krijgt en wie er – indien in de sport aanwezig - de toss wint. De overheid, KNVB en NOC-NSF zien dit als het "ei van Columbus" in de strijd tegen matchfixing. Dan hebben ze niet goed geluisterd naar wetenschappers die dat onderzochten en de gokindustrie werd als verboden tak al helemaal niet geraadpleegd. Beiden zijn het er echter roerend over eens, dat dit de oplossing niet is. Het bedrag wat er op sidebets wordt gewed is een zeer klein bedrag van de totale gokmarkt, waardoor het vanwege de hoge pakkans onaantrekkelijk wordt om er een hoog bedrag op te zetten. Op de rust- en eindstanden en het aantal goals is de pakkans veel kleiner en is manipulatie dus aantrekkelijker.

Wedkantoor

Manipulatie op dit gebied is ook moeilijk te bewijzen. Ajaxsupporters zullen zich bijvoorbeeld nog wel Dynamo Zagreb – Olympique Lyon herinneren, waarbij de Serviërs de Fransen wel zeer opzichtig naar 1-7 lieten uitlopen. Geen rare gokpatronen en dus werd manipulatie niet bewezen. Na lange tijd werden twee Italiaanse tennissers geschorst en beboet, omdat ze gewed hadden op hun eigen uitslagen. Dat werd in 2015 bekend, terwijl de feiten zich in 2007 en 2011 hadden voorgedaan. Kennelijk viel het niet op. In het wielrennen zou Vinokourov een som in 2010 aan Kolobnev gegeven hebben om Luik-Bastenaken-Luik te verliezen. Dit werd in 2012 pas bekend en die zaak ligt nu nog onder de hamer bij de rechtbank in Luik. Bovendien is het de vraag hoe de uitsluitingen gehandhaafd kunnen worden vanwege de wetgeving in het buitenland. Steek de grens een halve millimeter over en daar mag – ook op sidebets – legaal gewed worden. Hoe kan je als land denken dat je de enige bent die dat voor elkaar krijgt? Moet je toch een aardig quoteringsbord voor je kop hebben. Als je ja op deze vraag antwoordt, staat dat antwoord waarschijnlijk tegen één biljard tegen 1 op dat bord. Met deze halfslachtige vernieuwing maken Nederland en de sportkoepels zich dus ook met de volgende Gokwet volkomen belachelijk! De volgende weddenschap is dan ook of de wet er in 2016 in deze vorm wel komt. Wedden dat de kans daarop ook één biljard tegen 1 is?

Grand Slam Of Darts

Het Grand Slam Of Darts is op meerdere fronten een interessant toernooi geweest. Andy Fordham dartte voor het eerst sinds 2006 op TV. Tevens benieuwd of Raymond van Barneveld wat zou gaan presteren en Michael van Gerwen dit toernooi op zijn naam zou gaan schrijven. De Grand Slam of Darts was het enige TV-toernooi wat Van Gerwen nog nooit gewonnen had. Fordham stond voor 2006 bekend om zijn goede darten op de Lakeside en zijn bierverslaving. Naar verluidt was hij goed voor 12,5 liter bier per dag en was hij een van de beste klanten in zijn eigen kroeg. Toen hij in 2007 de Lakeside wilde gaan spelen, bezweek zijn lever en ging hij neer. Na zijn genezing, het verkopen van zijn kroeg en het afvallen van 105 kilo, stond Fordham voor het eerst sinds bijna 9 jaar weer op een TV-toernooi. Hij deed het niet onverdienstelijk. Nadat hij van Adrian Lewis verloor met 5-3, wist hij zijn eerste TV overwinning sinds 10,5 jaar te halen. Wayne Jones moest er met 5-3 aan geloven! Het is dat hij een magistrale Michael Smith tegen kreeg, die in de eerste 2 legs 160 en 150 uitgooide. Die klap kwam Fordham niet meer te boven en hij kon ondanks het 5-2 verlies het toernooi met opgeheven hoofd verlaten. Dat opgeheven hoofd had Van Barneveld het laatste halve seizoen zelden of nooit meer meegemaakt, want in de laatste 5 toernooien was de 1e ronde 3 keer het eindstation en de andere 2 keer haalde hij het slechts tot de 3e ronde. Ook doordat hij maar liefst 6 andere rankingtoernooien niet in actie kwam en hij een mobieltjesverslaving kreeg, waardoor Facebook, twitter en nieuwssites de focus van het trainen afhaalden, zakte hij tot de 18e plaats op de ranking. Voor dit toernooi begon Van Barneveld het allemaal weer een beetje op de rit te krijgen. De eerste partij werd makkelijk gewonnen met 5-0, Gary Anderson won slechts met 5-3 en na een partijtje vechtdarts werd het 5-3 tegen Larry Butler. In de achtste finales wachtte James Wade. Die speler werd na driekwart van de wedstrijd met zijn eigen middelen gepakt. Normaal gooit Van Barneveld in een rap tempo door en daar had Wade ook op gerekend. Maar nu ging Van Barneveld vertragen en daar kon Wade niet zo goed tegen. Zijn voorsprong verdween als sneeuw voor de zon, hij tikte op zijn horloge en Van Barneveld wist 6-4 achter naar 10-7 winst te krijgen. De kwade Wade gaf Van Barneveld daarna geen hand, wat niet echt slim van hem was. Van Barneveld was hem nu in zijn hoofd gaan zitten en daar kwam Wade niet overheen, zou hij na de verwerking van het verlies een dag later toegeven. Nadat ook Mark Webster in de kwartfinale na een zwaardere bevalling dan nodig was ook aan de zegekar was gebonden, vormde Phil Taylor in de halve finale een te grote horde voor Van Barneveld. Eindelijk weer een goed resultaat voor Van Barneveld! Hij staat nu ook alweer 14e op de ranking!

Phil Taylor

Deze Taylor mocht het opnemen tegen Michael van Gerwen, die geen enkel probleem had gehad in zijn vorige partijen. Die kreeg hij nu echter wel. Taylor kwam voor met 7-3, maar wist daarna in elf pogingen geen enkele keer de dubbel meer te raken. Dat kwam hem duur te staan, want het werd nu 8-7 voor Van Gerwen. Dit buitenkansje om te winnen stond Van Gerwen niet meer af. Het verschil bleef steeds 2 legs tot 15-13, want als de ene darter miste deed de ander dat net zo goed. Uiteindelijk pakte Van Gerwen ook de 29e leg om met 16-13 te winnen om zo de enige blinde vlek op zijn PDC TV toernooienlijst op te vullen! Een bevredigend einde van een schitterend weekje darts!

Ajax, een zielloze club

Johan Cruijff zei zelf ooit eens dat je het pas gaat zien als je het doorhebt. En Ajax had het door. Als de club Cruyff daadwerkelijk iets wilde laten doen met de kritiek van zijn column, lieten ze hem zijn fluwelen revolutie ontketenen. Inmiddels zijn we ruim 5 jaar verder en kunnen we stellen dat er weinig van de plannen terechtkwam en Cruijff er zijn handen van af trekt. Maar Cruijff had zelf een paar dingen niet door. Zij plannen voorzagen in een groei op lange termijn, want de doorstroming moest vanuit de jeugdopleiding komen. Wat hij daarbij vergeten was, is dat Ajax nog altijd een beursgenoteerd bedrijf is. Bij dit soort bedrijven en ook bij het voetbal op zich is de waan van de dag heel erg belangrijk en dus is het beter een buitenlandse speler te halen met meer ervaring dan de doorsnee A- of B-junior van Ajax. Die worden verkocht aan andere clubs of verhuurd aan andere clubs of spelen bij Jong Ajax in de Jupiler League. Er komen ook baantjesjagers zoals Steven ten Have, die zorgt voor de grap van de eeuw. Hij wil Louis van Gaal aantrekken om hem naast Cruijff te laten werken. Dat ging niet door, waarna de RvC werd opgeheven en Cruijff weer adviseur werd. Cruijff besloot tot de invoering van een technisch hart, dat de clubcultuur moest bewaken. Wim Jonk, Dennis Bergkamp, Frank de Boer en later Marc Overmars (directeur voetbalzaken) namen er zitting in. Dat schijnt goed te gaan, totdat Jonk in april 2015 niet meer aanschuift als hoofd jeugdopleidingen.

Ajax

Het meningsverschil over de doorstroming van jeugd wordt onoverbrugbaar, Jonk moet zijn baan verdedigen via de rechter en het technisch hart is doorgescheurd als Edwin Van der Sar, die Overmars vervangt de partijen ook niet meer bij elkaar kan brengen en het rapport van Tscheu La Ling de rest doet. Ling ging als adviseur een rapport schrijven, wat volgens Ajaxbronnen inhoudsloos was. Het bevatte dan ook erg veel kritiek op de uitvoering van het technisch hart. De belangrijkste voetbalzaken werden er niet besproken, er zijn geen verslagen van vergaderingen en er wordt zelfs betwijfeld of Jonk, De Boer en Overmars ooit wel met elkaar gepraat hebben. Het technisch hart lijkt dus technisch lucht. Vervolgens wordt Ling 'geflikt', omdat de RvC met een ander tegengesteld rapport komt dat plan-Cruijff heet. Ling weg, Cruyff gefrustreerd. Dat wordt nog erger als deze RvC zegt, dat het plan-Cruijff blijft worden uitgevoerd, terwijl het iets heel anders is. Daarop besluit Cruijff te vertrekken en is Ajax verlost van hun Verlosser. Weer een clubicoon verkwanseld. Maar wat verwacht men anders van een club die niet eens het systeem voetbalt wat in hun statuten staat vastgelegd. Want heeft u Ajax in ruim 5 jaar wel eens goede 4-3-3 wedstrijden zien spelen? De wedstrijden die pijn aan de ogen doen zijn veel en veel talrijker met balletjes breed en achteruit. Zielloos voetbal van een zielloze betaald voetbal onderneming.

De Olympische Korfbaldroom

Na het wederom succesvol verlopen WK voor Nederland besloot Camiel Eurlings zijn even beroemde als beruchte proefballon weer op te gooien. Dit keer als IOC-lid en ook dit keer zal zijn idee wel een zachte dood sterven. Hij wil het korfbal Olympisch proberen te maken, omdat deze sport de gelijkheid tussen dames en heren het best uitdrukt. Dat de meerderheid van de wereldbevolking bij korfbal denkt aan uitgemolken grappen over gemengd douchen schijnt Eurlings verder weinig uit te maken. Het enige wat voor korfbal spreekt is dat de sport in 70 landen over 5 continenten wordt gespeeld, maar wat geeft het? Eurlings is weer even op de voorgrond! Bovendien klopt zijn stelling niet helemaal. Als de sport volledige gelijkheid dient uit te drukken, is er sprake van een hinderlijke regel. Dames mogen alleen dames verdedigen en heren mogen alleen heren verdedigen. Als gelijkheid in dit geval letterlijk genomen wordt, mogen volgens mij dames heren verdedigen en heren dames. Benieuwd hoe er dan gedekt gaat worden! Is de heer galant, laat hij de dame ongehinderd scoren. Is hij minder galant, probeert hij haar op alle mogelijke middelen die hem volgens de nieuwe regels ter beschikking staan tegen te houden. Als de dame gewiekst is, gebruikt zij haar verleidingstrucjes of ze denkt tactisch beter na en is de heer zo te slim af. Op welke manier het ook bekeken wordt, ik denk dat het meer spanning in de wedstrijden oplevert. Dat is het grote nadeel, een WK Korfbal is niet spannend!

Korfbal

Niet alleen omdat er 10 WK’s zijn geweest met even zovele keren Nederland en België in de finale, maar ook omdat er in de wedstrijden tussen de 14 andere landen over het algemeen weinig spanning zat. Slechts 5 van de 56 wedstrijden bleven spannend tot het einde. Chauvinisme is een Frans woord, maar Eurlings zal ook wel een bijgedachte hebben gehad. Er is namelijk geen sport ter wereld waarin wij zo makkelijk van Duitsers winnen. Het werd 35-12. Om de spanning erin te houden, gaan Nederlandse coaches in het buitenland coachen of adviseren. Taiwan werd verdienstelijk derde, maar wist in de halve finale van Nederland te verliezen met 40-17. China werd zevende en op weg naar die zevende plaats, kwamen ze Nederland ook tegen. Het leverde een eclatante uitslag op: 60-12. In de finale tegen België ging het vrij lang redelijk gelijk op tot een versnelling 10 minuten voor tijd de wedstrijd in het voordeel van Nederland besliste. De Belgen werden op het eind nog vernederd, want de laatste 2 minuten mochten alle reserves het veld in. De wedstrijd eindigde op 27-18 en er werd voor de negende keer gewonnen. Zo bleef een gemiste strafworp van een Nederlander in de allerlaatste seconde zorgen voor het enige hoogtepunt van het Belgische korfbal. De enige keer dat België won, werd het 11-10. Maar ook voor die finale moeten we alweer terug naar het jaar 1991! Hier volgt dus uit dat Nederland het topland is, België op kilometers straatlengte er achter aan komt en de rest van de wereld op lichtjaren achterstand volgt. Zolang dat niet verandert, vrees ik voor Eurlings en de korfbalwereld, dat het demonstratietoernooi op de Olympische Spelen een mooie droom blijft!

De Klassieker: Feyenoord - Ajax

Verslag: Andre Mous

De klassieker Feyenoord - Ajax leverde weer de nodige spanning op. De eerste helft was voor Feyenoord, dat in het eerste kwartier goed aanvallend spel liet zien en een aantal mogelijkheden kreeg. De laatste tik werd echter verschillende keren niet gegeven, terwijl Ajax zo slecht begon dat ze rijp leken voor de sloop. De Ajacieden stonden stil, vonden elkaar bijna nooit en net op het moment dat ze een beetje in de wedstrijd kwamen, kwam er weer een splijtende Feyenoord-aanval. Karsdorp kwam weer mee aanvallen, gaf voor op Vilhena en die tikte de bal in een keer door op Elia, die op Cillessen stuitte. Ajax begon ook mogelijkheden te krijgen. Klaassen kon eerst zijn actie niet doorzetten, maar uit de aanval daarna kon hij de bal terugleggen op Sinkgraven, die de bal keihard voorlangs kon schieten. In de 38e minuut was het eindelijk raak. Botteghin had een schitterende lange pass waarmee hij Kuijt aan de buitenkant vond en bij de voorzet wist Kramer de aandacht dusdanig van Van Beek af te leiden, dat Van Beek met een goed schot de 1-0 kon aantekenen. Vlak voor rust wisten Kongolo en Van Beek met hun slidings Schöne en Bazoer van een kans te houden. In de tegenaanval wist Cillessen een schot van Veijnovic onschadelijk te maken, waardoor het bij rust 1-0 bleef.

Feyenoord - Ajax

De tweede helft begon wat moeizamer voor Feyenoord en na 11 minuten wist Ajax daar bijna gebruik van te maken. Gudelj werd gestuit door Vermeer en Veltman kopte bij de daaropvolgende corner over. Maar nog geen twee minuten later had Ajax dat ouderwetse Ajax-geluk. Klaassen scoorde 1-1 door een van richting veranderd schot en in de aanloop naar de goal had de grensrechter niet geconstateerd dat de bal in zijn geheel over de zijlijn was gegaan. De 1-1 had dus eigenlijk nooit op het bord mogen komen! Daarna verzandde de wedstrijd op het middenveld en werd het grimmiger, wat tot gele kaarten en tot rommelig spel leidde. Er ontstond pas in de tachtigste minuut weer wat leven, toen beide keepers moesten ingrijpen bij wat kansjes over en weer. Feyenoord kreeg aan het einde nog twee hele goede kansen, maar Kazim-Richards en Kuijt konden de kracht niet meer vinden om te scoren, waardoor het uiteindelijk bij de voor Feyenoord teleurstellende 1-1 bleef.

Vergane glorie! - deel II

Nederland is slechts één keer vertegenwoordigd op het Olympische ijshockeytoernooi. Dat was in 1980, in Lake Placid in de Verenigde Staten van Amerika. Een prestatie die helaas nooit meer werd geëvenaard tot nu toe. Nederland is sinds de jaren vijftig veroordeeld tot het B- en C-poule landen niveau wat Wereld Kamioenschappen betreft. Ik wil niet beweren dat wij het onderdeurtje van de ijshockeysport zijn, maar om nu te zeggen dat we met de "grote jongens" mee kunnen doen, nee dat niet! Het succes van toen is eigenlijk het succes van begin jaren zeventig, ingezet door Canadese ijshockeyspelers die een Nederlandse achternaam bezaten en een dubbele nationaliteit hadden, zodat ze dus voor Nederland mochten uitkomen. Door deze Nederlandse-Canadezen als Ted Lenssen, John de Bruyn, Al Pluymers, Rick van Gog, Dick Decloe, Jack de Heer, Jan Janssen, Leo Koopmans, Brian de Bruijn en Chuck Huizinga kreeg de nationale ploeg de noodzakelijke kwaliteit om enigszins in het internationale ijshockey mee te tellen. Nadat Nederland in 1978 de titel veroverd op het Wereld Kampioenschap in de C-poule, wint het verrassend in 1979 het Wereld Kampioenschap in de B-poule in Galati (Roemenië) en promoveerde daardoor naar de A-poule van de zogenaamde "grote jongens". Ik kan me dat nog redelijk goed herinneren, want ik volgde dat toernooi als 15-jarige op de radio en kan me het uitbundige verslag en de emotie van de verslaggever tijdens die laatste wedstrijd nog goed herinneren.

IJshockey: Lake Placid 1980

De promotie naar de A-poule en de daarmee samenhangende kwalificatie voor de Olympische Winterspelen van 1980 in Lake Placid werd afgedwongen in de slotwedstrijd tegen Oost Duitsland (D.D.R.), toen in de tweede en derde periode een 3-0-achterstand werd omgebogen in een 4-3 zege. Jack de Heer was de held in deze wedstrijd met twee treffers. Nederland kwam op de Olympische winterspelen van 1980 terecht in een groep met Sovjet-Unie, Canada, Finland, Polen en Japan. Het Nederlands ijshockeyteam bestond uit: Ron Berteling, Klaas van den Broek, Brian de Bruijn, John de Bruyn, Dick Decloe, Rick van Gog, Corky de Graauw, Jack de Heer, Harrie van Heumen, Henk Hille, Chuck Huizinga, Jan Janssen, Patrick Kolijn, Leo Koopmans, William Klooster, Ted Lenssen, Georg Peternousek, Al Pluymers, Frank van Soldt en Larry van Wieren. Nederland was nu ook een zogenaamde "grote jongen", maar wordt afgedroogd door Canada met 10-1, dit gebeurt ook door de Sovjet-Unie met 17-4, speelt wel gelijk tegen Japan met 3-3, wint verrassend van Polen met 5-3 en verliest ook ruim van Finland met 10-3. De zege tegen Polen is en blijft de enige zege tot nu toe van het Nederlands ijshockeyteam op een Olympische Spelen. Een uniek moment in de Nederlandse ijshockeygeschiedenis en dus... moeten we dat koesteren!

Het moet niet gekker worden!

In Rusland is het nieuwe gezicht van de WK 2018 bekend gemaakt. Normaal gesproken is dat een (oud-) voetballer. Nederland dacht het WK binnen te halen met een fietsende Ruud Gullit, maar de Russische organisator liet zich nu inspireren door het Bikini-WK dat door Veronica altijd in de rust van de WK-wedstrijden werd uitgezonden, dus is er gekozen voor een geheel andere insteek; een blond, sexy supermodel om stil van te worden. En gelijk hebben ze! Iedereen wordt toch liever aangespoord om naar het verre Rusland af te reizen door Victoria Lopyreva dan door Gullit op de fiets? Doe er in 2018 nog een aantal sexy modellen bij die voor iedere wedstrijd als stewardessen een aangepaste veiligheidsinstructie voor supporters uitvoeren rond de middencirkel! Is de wedstrijd saai geworden, kunnen supporters nog altijd terugdenken aan of praten over het tafereel voor de wedstrijd. Of nog beter; terugkijken als ze een filmpje of foto’s gemaakt hebben. Succes verzekerd! In Engeland doet Chelsea het erg slecht en dat is genoeg om zelfs Mourinho voor het eerst sinds jaren stil te krijgen. Wellicht omdat hij te horen zal hebben gekregen dat hij de TV niet voor de tweede keer mocht ontwijken zoals hij 2 weken geleden deed, wist hij afgelopen weekend in minachtende eenvoud uit te blinken. De verslaggever vuurde een aantal voorspelbare vragen op hem af en het enige wat Mourinho zei, is dat hij niets te zeggen had. Dat zei al meer dan genoeg! Top TV! Er wordt ook een gerucht naar buiten gebracht door verschillende Engelse media. Er is een nog onbekende speler die expres slecht speelt en hoopt dat Mourinho weggaat, dus moet iedereen goed opletten de komende wedstrijden wie de Chelseamol is. Misschien zijn het er wel meer. Spanning verzekerd!

Victoria Lopyreva

Bij Heracles Almelo hebben ze een primeur. Niet op het veld, maar op de reservebank. Het wordt een beetje koud en dan is het nogal moeilijk om op een makkelijke en goede manier warm te zitten voor de reserves. De oplossing is; een dug-outteddy! Een halve slaapzak gevuld met teddybont van de voeten tot aan het middel. Reserve zijn lijkt dan ineens een mildere straf! Dat wordt koud aan het begin van het warm lopen! Ik zie de stomerijrekening bij amateurclubs die niet zo’n riante dug-out hebben al aankomen, want de teddy’s zullen vast niet in een wasautomaat passen en grasvlekken zullen er niet zo makkelijk uit gaan. Komen ze trouwens ook in de markt als tribuneteddy’s? Kunnen ze ook als staande versie gemaakt worden? Balorige supporters die gaan zaklopen op de tribunes, ik zie de beelden al helemaal voor me. Lachen! Kortom, er gebeuren voldoende gekke dingen in het voetbal om er urenlang, met het verstand op nul en de blik op oneindig, vragen over te stellen, te lachen, te praten en te schrijven! Vooral dat laatste is mazzel hebben voor mij. Want als iemand mij een maand geleden gezegd had dat ik hierover een column op deze plaats zou schrijven, had ik hem voor gek verklaard.

Schippers genomineerd voor titel Internationale Atlete van het jaar

De 23-jarige Utrechtse Dafne Schippers maakt kans op de titel van Internationaal Atlete van het jaar. Dat maakte de internationale atletiekfederatie IAAF afgelopen maandag bekend.

Schippers is de eerste genomineerde vrouw voor deze eretitel. Bij de mannen ging de eerste nominatie naar de Jamaicaan Usain Bolt.

De lijst van genomineerden wordt later nog aangevuld met negen vrouwen en negen mannen. Uiteindelijk worden daaruit drie vrouwen en drie mannen gekozen, die op 28 november 2015 kans maken op deze prijs.

In oktober werd Schippers in het Zwitserse Lausanne al voor de tweede achtereenvolgende keer verkozen tot Europees Atlete van het jaar.

PSV pakt wederom thuiszege in Champions League

PSV heeft dinsdagavond ook zijn tweede thuiswedstrijd in de Champions League gewonnen. Na de 2-1 zege op Manchester United werd ditmaal VfL Wolfsburg met 2-0 verslagen.

Na een 0-0 ruststand brachten goals van Jürgen Locadia (1-0) en Luuk de Jong (2-0) PSV de thuisoverwinning, waardoor PSV alles nog in eigenhand heeft op overwintering in de Champions League.

Koploper ManUnited staat op zeven punten, PSV op de tweede plaats met zes punten, VfL Wolfsburg op de derde plaats, ook met zes punten en CSKA sluit de rij met vier punten.

Over drie weken speelt PSV de uitwedstrijd tegen ManUnited. VfL Wolfsburg gaat dan op bezoek bij CSKA.

"Paardenlul"

Afgelopen weekend weigerde de 25-jarige aanvaller, Nacer Barazite, van FC Utrecht na de wedstrijd tegen FC Twente de vrouwelijke interviewster, Hélène Hendriks, van FOX Sport een hand te geven na een interview, aangezien dit niet zou mogen volgens zijn geloofsovertuiging. Ook de reactie van de interviewster zelf op haar twitteraccount vind ik ronduit belachelijk. Ze twitterde namelijk: "Ik heb er persoonlijk helemaal geen moeite mee als een speler vanwege zijn geloof een vrouw geen hand mag geven." En in een vervolg tweet: "Ik benoemde het ondoordacht omdat ik eigenlijk was vergeten dat Barazite dat graag op deze manier wil. Het is trouwens een hele aardige jongen." Hoe dom kun je zijn om zulk verwerpelijk gedrag van discriminatie goed te praten, enkel en alleen omdat je wellicht hem vaker moet interviewen! Deze speler leeft en werkt in Nederland en nog wel bij een echte volksclub als FC Utrecht, maar weigert zich aan te passen aan de Nederlandse normen en waarden en verlangt wel van ons dat wij ons maar aanpassen aan zijn normen en waarden, hoe verwerpelijk die ook maar mogen zijn! Als ik voorzitter, bestuurder, supporter was of ook maar iets met FC Utrecht te maken had gehad, zou deze "paardenlul", om maar eens een kreet van Hans Kraay jr te gebruiken, onmiddellijk kunnen vertrekken. Dit gedrag van discriminatie, waar het voetbal luidkeels tegen is, kan niet getolereerd worden. Nu niet, later niet, nooit niet!

Ziggo lanceert gratis sportkanaal van 12 november 2015

Vanaf 12 november 2015 gaat de nieuwe sportzender Ziggo Sport van start. De sportzender, te zien op kanaal 14, is alleen gratis voor alle Ziggo-klanten met digitale ontvangst. Het zwaartepunt ligt op de grote evenementen in de topsport aangevuld met een wekelijkse talkshow 'Peptalk' met Jack van Gelder samen met Frank Evenblij als presentatoren en sport gerelateerde films en documentaires.

Ziggo Sport zal met name topsport evenementen uitzenden. Zo kunnen Ziggo-klanten straks gratis rechtstreeks kijken naar voetbal uit bijvoorbeeld EK en WK kwalificatiewedstrijden of de Spaanse/Portugese competitie, de Formule 1 en NBA basketbal. Hetzelfde geldt ook voor belangrijke golf-, tennis-, hockey, rugby-, beachvolleybal- en atletiek-evenementen.

Ajax en PSV winnen en Feyenoord verliest!

ADO Den Haag wint thuis van Feyenoord door een knullig eigen doelpunt van Sven van Beek: 1-0.

Feyenoord heeft nu zijn tweede nederlaag in dit eredivisieseizoen geleden en verspeelt daardoor de gedeelde koppositie met Ajax, die gisteren thuis met 6-0 van Roda JC won. PSV staat nu op de gedeelde derde plaats met Heracles, maar heeft een beter doelsaldo.

Vergane glorie!

Tot halverwege de jaren '80 stelde het herenvolleybal in Nederland niet echt heel veel voor. Onder leiding van Arie Selinger werd er een revolutionair plan bedacht: het zogenaamde "Bankras-model". Het kwam er in het kort op neer dat de Nederlandse internationals uit de nationale competitie werden genomen en samen gingen trainen in Amstelveen, in de sporthal genaamd, ja... je raadt het al, Bankras. Daarna ging het snel in opgaande lijn met het Nederlandse herenvolleybalteam.

Het uiteindelijke doel van het Nederlands herenvolleybalteam moest zijn goud op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona. Helaas koos coach Arie Selinger in 1989 voor het grote geld in Japan en verliet hij het Nederlands volleybalteam. Tevens vertrokken Peter Blangé, Jan Posthuma en Ronald Zoodsma naar de Italiaanse volleybalcompetitie waar veel geld te verdienen was, maar toen de Olympische Spelen in Barcelona dichterbij kwam, werd Arie Selinger teruggehaald, aangezien er te weinig vertrouwen was in zijn opvolger Harry Brokking om het gewenste doel te bereiken. Tevens werden ook de spelers die naar Italië waren vertrokken, teruggehaald.

Tijdens de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona liep in het begin het spel niet echt soepel, want het onderlinge vertrouwen tussen de spelers ontbrak in het team, maar gaandeweg het toernooi groeide het team naar elkaar toe en de prestaties waren dienovereenkomstig. De winst in de kwartfinale tegen de grote rivaal Italië was het keerpunt en het leek nu toch te gaan gebeuren. Helaas werd de finale tegen Brazilië kansloos verloren met 3-0. Een zilveren medaille was dus wat overbleef!

Het doel om Olympisch goud te winnen leek voorgoed voorbij, aangezien de meeste internationals daarna ergens in Europa gingen spelen om het grote geld te verdienen. Echter, de prestaties van het nationale team bleven, maar men kon maar geen prijs pakken. De EK-finales van 1993 en 1995, de WK-finale van 1994 en de finale van de World League in 1995 werden telkens verloren van aartsrivaal Italië. Toch bleven de spelers geloven in die ultieme gouden Olympische medaille.

Ondertussen was Joop Alberda coach van het Nederlands volleybalteam geworden. Hij had noodgedwongen een verjonging doorgevoerd met als grootste nieuwe talenten Guido Görtzen en Bas van de Goor. Het basisteam bestond uit spelverdeler Peter Blangé, middenaanvallers Henk-Jan Held en Bas van de Goor, libero Olaf van der Meulen en als buitenaanvallers Ron Zwerver en Guido Görtzen met ook een hele sterke bank. Het volleybalteam besefte als geen ander dat het "nu of nooit" was! En... op 29 juni 1996 werd tijdens de World League nu eindelijk wel de finale gewonnen van aartsrivaal Italië.

Tijdens de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta viel eindelijk alles op zijn plaats. Hoewel er wederom verloren werd in de poulefase van Italië, speelde het Nederlands team uitstekend. Ze speelden zich een weg naar de finale waar wederom de Italianen de tegenstander waren. De uitermate spannende wedstrijd werd beslist, hoe kan het ook anders, in de vijfde en laatste set. Het bleef spannend tot het einde, waarbij Nederland zelfs een 'matchpunt' voor Italië wegwerkte. Bij de stand van 16-15 voor Nederland ging de set-up van Peter Blangé naar aanvaller Ron Zwerver, zijn 'smash' was knetterhard, maar kon in eerste instantie nog door Italië worden verwerkt, maar bij de tegenaanval van de Italianen sloeg hun aanvaller de bal buiten de antenne om over het net, dus pakte Nederland zo het winnende wedstrijdpunt en het zo zwaarbevochten Olympisch goud! Na 10 jaar zeer hard trainen, was dit eindelijk de ultieme beloning. Een jaar later werd ook nog de Europese titel binnengehaald. Daarna stopten geleidelijk alle topspelers en kreeg men er geen getalenteerde vervangers voor terug, zodat Nederland weer een middelmatig volleyballand werd.

Olympische Spelen 1996 Atlanta, finale: Nederland - Italië

De sombere conclusie is dat alleen in de jaren '90 het Nederlands herenvolleybalteam tot de absolute wereldtop behoorde, waar het in 1992 Olympisch zilver in Barcelona pakte en als absolute hoogtepunt het Olympisch goud in Atlanta 1996 tegen aartsrivaal Italië. In de jaren daarna heeft het Nederlandse herenvolleybal dat niveau nooit meer bereikt en zal dat voorlopig ook niet meer bereiken, want het "Bankras-model" en uitzonderlijke talenten zijn er momenteel niet meer!

Rugby: sex, drugs en rock&roll

In het zuidwesten van Londen, op het heilige rugbygras van het Twickenham Stadium staan zaterdag de rugbyteams van Australië en Nieuw-Zeeland tegenover elkaar in de WK-finale. Ooit speelden U2 en de Rolling Stones in dit stadion de hardste noten de sterrenhemel in. Een rugby eindstrijd die ook in Nederland tot de verbeelding spreekt. Verschillende rugbyclubs hebben hun clubgebouwen omgetoverd tot heuse rugbystadions waar het 'gele goud' zaterdag rijkelijk zal vloeien. Om maar te zwijgen wat er in alle Angelsaksische landen wordt georganiseerd om een van de ‘greatest shows on earth’ in beeld te krijgen. Rugby is de sport die zich als geen ander tijdsverdrijf bezighoudt met normen en waarden in het veld. Legendarisch zijn de woorden van een referee die ooit tegen twee aanvoerders van rivaliserende partijen zei: "Dit is de laatste keer dat ik jullie bij me roep. Ik duld geen tegenspraak. We zitten hier niet bij het voetbal." Episch zijn de blessurebehandelingen aan gapende hoofdwonden terwijl het spel gewoon verder ging. Direct na afloop is er weer 'pais en vree' bij rugbyers wanneer zij elkaar door een erehaag elkaar naar de kleedkamers begeleiden. Maar rugby is ook sex, drugs en rock&roll. Ooit heeft de Engelse rugbybond RFU ooit een lid voor vijf jaar in de ban gedaan. Vince Dunne uit Croydon mocht in die periode op geen enkele wijze iets met de sport van doen hebben. Dunne werd zo zwaar gestraft omdat hij tijdens een rugbywedstrijd vanaf de tribune een grensrechter onderplaste. In een interview met de BBC heeft ex-rugbywereldkampioen Matt Dawson onthuld wat hem er jaren geleden toe aanzette om rugby te gaan spelen: een naakte vrouw die plotseling over het veld kwam rennen tijdens een wedstrijd, de in Engeland befaamde 'streakster' Erica Rowe. "Het was de eerste rugby-interland waar ik ooit heen ging. Ik ging met mijn vader, ik denk dat het 1983 was. Tijdens de rust verscheen ineens Erica Rowe ten tonele. Ik denk niet dat mijn moeder er blij mee was dat mijn vader me naar zo'n wedstrijd meegenomen had. Daar was ik nog te jong voor, natuurlijk. Maar voor mij was het mijn eerste, echte herinnering aan rugby." Australische bordelen waren ooit druk bezig met het aantrekken van nieuwe SM-meesteressen, ter voorbereiding op de komst van duizenden Britse rugby-fans tijdens de WK Rugby. Robbie Swan, woordvoerder van de Australische adult entertainment industry, legde uit: "De Engelse bovenklasse, ja, die houdt wel van een pak slaag." De Nieuw-Zeelandse rugbyers kunnen zaterdag geschiedenis schrijven door als eerste land ooit twee WK's op rij te winnen. De kiwi’s nemen het op Twickenham op tegen Australië. Een clash van jewelste tussen twee buurlanden aan de andere kant van de wereld. We hopen dat onze voetbalinternationals ook even zullen kijken en zich gaan beseffen hoe verrot het profvoetbal is geworden.

Beorn Nijenhuis en de starters

Het schaatsseizoen gaat dit weekend van start en Beorn Nijenhuis, een 500, 1000 en 1500 meterrijder heeft een schot voor de boeg gegeven. Hij studeert neurowetenschappen en heeft een verband gevonden tussen langzamere starts en de invloed daarvan op de eindtijd. Er zijn namelijk menselijke starters en die schieten het ene paar schaatsers sneller weg dan het andere paar. Daarom zouden er net zoals bij het baanwielrennen elektronische starts moeten komen. Door die elektronische starts heeft iedereen dezelfde wachttijd voor de start, waardoor zij nog snellere tijden kunnen rijden. Het nadeel bij tragere starts zou bij de heren 0,29 seconde zijn en bij de dames zelfs 0,67 seconden. Hij suggereert ook dat er andere schaatsers wereldkampioen zouden zijn geworden als de wachttijd hetzelfde zou zijn. Maar dit laatste is dus nooit bewezen in een wedstrijd. Bovendien heeft Nijenhuis het over de loterij van het schaatsen. Zijn afstanden zijn namelijk de onvoorspelbaarste van het schaatsen. Het belangrijkste bij deze afstanden is inderdaad het in bedwang houden van de zenuwen, want gedurende de hele afstand mogen er geen fouten gemaakt worden. Het gaat namelijk om honderdsten van seconden verschil. Het hangt dus niet alleen van de start af. Sprinters zijn mensen, dus zij kunnen ook misslagen maken of uit de bocht vliegen na de eerste centimeter. Bovendien hebben sprinters in het verleden zelf geprofiteerd van hun transponders. Ze kwamen in de lucht schoppend over de finish om nog 0,05 seconde te kunnen smokkelen. Daar is allang een eind aan gemaakt. De starter hoeft van mij niet weg. Ik vind het heerlijk om hem of haar met trage stem "readdyy" te horen roepen, het fluitje te horen gebruiken als de schaatser over de lijn staat en de starter dat millimeterverschil ziet en om hem of haar uiteindelijk te horen schieten voor een (valse) start.

Beorn Nijenhuis

Bovendien zijn zowel starters als schaatsers mensen en die maken gewoon fouten. Dit moet kunnen, want anders wordt het allemaal zo voorspelbaar en weet je van te voren wie er gaat winnen. Dan wordt het de 10 kilometer. Een afstand zo leuk als kijken naar gras wat groeit, want eerst komen steeds dezelfde 2 of 3 Nederlanders, daarna een halve tot een hele ronde niets en dan komt de rest. Dankzij Nijenhuis weet ik nu ook dat starters zijn georganiseerd zijn in een bond. Nooit geweten! Normaal komen ze nooit van die schietplaats af en hoor je alleen wat je van ze moet horen. Deze woordvoerder dacht dat hij waardig moest overkomen en de waarheid in het midden moest laten, maar ging bij zijn eerste zin al de mist in. Het is dan heerlijke TV als je begint met de zin: "In principe zijn we niet tegen, maar…". Er is geen duidelijker omschrijving nodig om te zeggen dat het hele idee je geen snars aanstaat en dat het de prullenbak maar in gegooid dient te worden. Dat is pas het tegenovergestelde bereiken van wat je eigenlijk wilde doen! Tenslotte is het te hopen dat het idee bij een losse flodder blijft en Nijenhuis niet overgaat tot de Roelvink-methode. Dan gaat hij namelijk de komende jaren net zo lang de aandacht zoeken voor zijn idee en blijft zijn idee zo lang nadrukkelijk promoten tot hij eindelijk vanzelf wel een keer zijn zin krijgt. Maar zal Nijenhuis nog schaatsen als zijn afstudeerproject daadwerkelijk wordt doorgevoerd?

Kerkhove bezorgt Nederland twaalfde medaille

Paralympisch atlete Shirley Kerkhove heeft woensdag op de wereldkampioenschappen in Qatar brons veroverd op de 800 meter in haar klasse (T20).

Met een tijd van 2.24,81 was ze sneller dan ooit. Het goud ging naar de Poolse Barbara Niedwiedzal, het zilver was voor Marija Koltcova uit Rusland.

Nederland heeft nu bij de WK in Doha het recordaantal van twaalf medailles veroverd. Tijdens de WK’s van 2006 (Assen) en 2013 (Lyon) kwam Oranje tot tien medailles. Nederland bezet met nog drie dagen te gaan de zeventiende plaats in het medailleklassement.

Feijenoord wint klassieker met hulp van Ajax

Feyenoord heeft thuis de klassieker tegen Ajax in de slotseconden van de blessuretijd gewonnen (1-0) door een eigen doelpunt van Joël Veltman.

De verdediger van Ajax bezorgde Feyenoord zo een plek in de achtste finales, die op 15, 16 en 17 december gespeeld worden. Overigens staan Feyenoord en Ajax zondagmiddag 8 november a.s. alweer tegenover elkaar in De Kuip, maar dan voor de competitie.

Over anderhalve week zal er waarschijnlijk voor een deel een ander Ajax aan de aftrap staan in Rotterdam. Trainer Frank de Boer gaf vanavond Jairo Riedewald rust, waardoor Mike van der Hoorn mocht beginnen. Op doel stond tweede en "beker doelman" Diederik Boer.

Kandidatenlijst FIFA-voorzittersverkiezingen

Musa Bility, voorzitter van de Liberiaanse voetbalbond, heeft zich gisteren, voor de deadline van maandag op dinsdag middernacht, officieel kandidaat gesteld voor het voorzitterschap van de Wereldvoetbalbond FIFA. Dat brengt het aantal kandidaten op acht (Foto).

Eerder dienden de Fransen Michel Platini en Jérôme Champagne, de Bahreinse sjeik Salman bin Ibrahim Al Khalifa, de Zwitser Gianni Infantino, de Jordaanse prins Ali Bin Al Hussein, de Zuid-Afrikaan Tokyo Sexwale en de Trinidadaan David Nakhid een kandidatuur in. De opvolger van de Zwitser Joseph Blatter wordt op 26 februari 2016 verkozen.

Hieronder volgt een korte beschrijving van de kandidaten:

1. Michel Platini (Jœuf, 21 juni 1955) is een Frans sportbestuurder van Italiaanse afkomst. Sinds 26 januari 2007 is hij Vorzitter van de Europese voetbalbond UEFA. De voormalig voetballer wordt over het algemeen gezien als één van de meest elegante voetballers van zijn generatie.

2. Gianni Infantino (Brig, 23 maart 1970) is een Zwitsers bestuurder, zakenman en advocaat. Sinds 1 oktober 2009 is Infantino werkzaam als Secretaris-Generaal bij de UEFA. Daarvoor bekleedde hij diverse andere functies binnen de Europese voetbalbond. Momenteel verzorgt hij in zijn rol als Secretaris-Generaal onder meer de loting voor diverse kampioenschappen georganiseerd door de UEFA.

3. Jérôme Champagne (Parijs, 15 juni 1958) was een voormalige Frans diplomaat van 1983 tot 1998 en werd vervolgens een consultant in het internationale voetbal, een executive bij de FIFA van 1999 tot en met 2010. Hij is overgestapt van diplomatie naar het voetbal als gevolg van de FIFA World Cup 1998, waar hij Diplomatiek Adviseur en Protocolbaas was van het Franse organisatiecomité. Vervolgens trad hij toe tot de FIFA, waar hij achtereenvolgens de functie van internationaal adviseur van de Voorzitter (1999-2002), Adjunct Secretaris-Generaal (2002-2005), Afgevaardigde van de Voorzitter (2005-2007) en ten slotte de Directeur Internationale Betrekkingen (2007-2010) tijdens de voorwaarden van de Voorzitter Sepp Blatter gehouden.

4. David Nakhid (15 mei 1964) was een voormalig middenvelder en international uit Trinidad. Hij leidt momenteel de David Nakhid International Football School.

5. Prins Ali bin al-Hoessein van Jordanië (Amman, 23 december 1975) is de derde zoon van de overleden Jordaanse koning Hoessein van Jordanië. Zijn moeder is Alia al-Hoessein, de derde vrouw van Hoessein. In 1999 werd prins Ali gevraagd om de speciale veiligheidsdienst van Abdoellah II van Jordanië te leiden. Hij deed dat tot en met 28 januari 2008. Bin al-Hoessein is de voorzitter van het bestuur van de Royal Film Commission en de voorzitter van de Jordaanse voetbalbond. Hij is eveneens voorzitter van de door hem opgerichte West-Aziatische voetbalconfederatie. Op 6 januari 2011 werd prins Ali verkozen tot vicepresident van de FIFA in Azië. Hij slaagde erin de FIFA te overtuigen de hoofddoek voor vrouwen toe te laten in het voetbal! Hij was eveneens een van de FIFA-officials die wilde dat het corruptierapport over de toegekende wereldkampioenschappen voetbal aan Rusland en Qatar door Michael J. Garcia openbaar bekendgemaakt zou worden.

6. Sjeik Salman bin Ibrahim Al-Khalifa (Riffa, Bahrein, 2 November 1965) is Voorzitter van de Asian Football Confederation sinds 2 mei 2013. Vóór zijn verkiezing als president van AFC was hij President van Bahrein Football Association en ook Voorzitter van de Asian Football Confederation tuchtcollege, en vice-voorzitter van de FIFA tuchtcollege.

7. Musa Bility is de Voorzitter van de voetbalbond van Liberia en een voormalige speler voor Watanga FC.

8. Mosima Gabriel "Tokyo" Sexwale (5 maart 1953) is een Zuid-Afrikaanse ondernemer, politicus, anti-apartheidsactivist en voormalig politiek gevangene en een charismatische leider. Sexwale werd gevangen op Robbeneiland voor zijn anti-apartheid activiteiten, net zoals Nelson Mandela. Na de algemene verkiezingen van 1994 werd Sexwale de Premier van Gauteng provincie. Later diende hij in de regering van Zuid-Afrika als Minister van menselijke nederzettingen van 2009 tot en met 2013.

Voltallig bestuur sc Heerenveen stapt op!

Het voltallige bestuur van sc Heerenveen is maandagmiddag teruggetreden. Dat maakte de Friese club bekend. Volgens sc Heerenveen is de aanhoudende onrust bij de club de reden voor het opstappen van het voltallige bestuur. Tot de benoeming van een nieuw bestuur nemen Wim Dijk, Hans Vonk en Ben Takkenberg de bestuurstaken nog voor hun rekening. Bijna twee jaar geleden werd er gekozen voor een nieuwe structuur, waarbij het stichtingsbestuur boven de dagelijkse leiding van de club kwam te staan.

Willem van Hanegem is even van de wereld

Willem van Hanegem zegt dat hij flink geschrokken is nadat bekend werd dat Johan Cruijff longkanker heeft. Toch was er ook veel ergernis bij van Hanegem, vooral over de manier waarop het in het nieuws kwam. Van Hanegem ontweek ook in het Algemeen Dagblad de vraag of hij Cruijff een hart onder de riem wilde steken. "Of ik Johan Cruijff nog een hart onder de riem wil steken", herhaalde hij de gestelde vraag. Willem van Hanegem viel even stil. "Ik kan natuurlijk zeggen: 'Beterschap of sterkte, maar hier zijn geen woorden voor.' Ik denk al de hele dag aan Cruijff. Dit is niet te bevatten. Je hoopt gewoon dat het niet zo is, maar dit hoort bij het leven. Iedereen kan ziek worden, maar bij sommigen denk je: 'Nee, dit kan niet waar zijn!'"
Vandaag tijdens de wedstrijd van Feyenoord tegen AZ, toen de hele Kuip gedurende de 14e spelminuut begon te klappen om Cruijff in zijn strijd tegen de longkanker te steunen, klapte Willem van Hanegem waarschijnlijk als enige niet mee! Ik denk dat hij het nog steeds niet kan en wil bevatten dat de grootste Nederlandse voetballer ooit getroffen is door de ziekte die hij blijkbaar niet kan en wil uitspreken, maar die heel soms nog wel eens in de voetbalstadions gescandeerd wordt!
Ook ik hoop dat Cruijff de ziekte zal overwinnen, maar uit eigen ervaring weet ik dat deze vorm van kanker waarschijnlijk niet te verslaan is.

Van Weeghel pakt weer een plak!

Wheeler Kenny van Weeghel heeft zondag zijn tweede medaille veroverd bij de Wereld Kampioenschappen atletiek voor Paralympiërs. De 35-jarige Nederlander veroverde na goud op de 200 meter nu brons op de 100 meter.

De Chinees Yang Liu pakte de wereldtitel in een Aziatisch record van 13,77. Het zilver ging in 13,84 naar de Fin Leo Pekka Tahti, terwijl Van Weeghel met 13,92 zijn beste tijd van het seizoen neerzette.

Van Weeghel komt in Qatar ook nog in actie op de 400 en de 800. Op de 1500 meter werd de Nederlander vrijdag uitgeschakeld in de series.

Kuijt is nog lang niet versleten!

Feyenoord heeft zondag ook zijn vijfde thuiswedstrijd van dit seizoen gewonnen. Dankzij een hattrick van Dirk Kuijt werd AZ met 3-1 verslagen na een 1-1 ruststand. De 35-jarige Katwijker maakte afgelopen week tegen sc Heerenveen (5-2) ook al drie goals. Met tien treffers voert Kuijt de topscorerslijst aan in de eredivisie en is hij goed op weg om aan het eind van het seizoen die titel in ieder geval te pakken!

Feyenoord heeft na tien wedstrijden liefst 25 punten verzameld. Dat zijn er net zoveel als Ajax, dat de eerste plaats bezet op basis van het doelsaldo.