Als rashagenees volg ik mijn cluppie ADO Den Haag niet alleen beroepsmatig op de voet, maar zeker niet minder als supporter. Altijd wat aan de hand, nooit eens rust in de tent. Maar dat maakt het leven alleen maar interessanter. Ooit was de Haagse trots voor topclubs een moeilijk te nemen horde en liep het alle eredivisieclubs dun door de broek wanneer een uitwedstrijd in het Zuiderpark te wachten stond. Wanneer men nu door het Zuiderpark rijdt, ziet men een sportcampus in aanbouw met daarnaast de plek, de Aftrap, waar de toekomstige Haagse voetbaltalenten hun kunsten vertonen. Ook dit jeugdcomplex ondergaat een vernieuwing. Als clubwatcher werd mij door Justin Verkijk van radiozender Den Haag FM vorige week gevraagd wat de hoogte- en dieptepunten waren van het afgelopen kalenderjaar. Hoogtepunten waren het behoud van het eredivisieschap in het voorgaande seizoen, en de winst op Feyenoord en de huidige stand in de eredivisie van deze voetbaljaargang. Dieptepunt was toch wel de onrust die er speelde rond de club. Eigenaar Wang kwam afspraken niet na en niemand wist nog hoe het met de club verder zou gaan. Even dreigde een afglijden naar een bedenkelijk niveau toen bleek dat de clubeigenaar betalingstermijnen aan zijn laars lapte.
ADO Den Haag Spelersbus
De gemeente zou financieel niet bijspringen, was de stoere houding van het gemeentebestuur die het niet lang gestand kon houden. Wang werd vriendelijk verzocht om geld over te maken. Pijnlijk voor directeur Jan-Willem Wigt was dat hij Wang niet te pakken kon krijgen. Een officieel verzoek van de gemeente aan de clubeigenaar werd niet beantwoord. Pijnlijk werd het toen een NOS correspondent hem gewoon interviewde en Wang antwoorden gaf op prangende vragen. Daar waar ADO Den Haag en de gemeente Den Haag faalden in de communicatie met Wang (of was het andersom), daar slaagde de NOS wel in. Ik hoop van ganser harte dat de Haagse profvoetbalclub met Haagse jongens als Kees Jansma, Martin Jol en Dick Advocaat de heer Wang dat extra zetje in de rug geven om niet alleen zijn zaakjes in China op orde te krijgen, maar ook de beleidsvolgers in Den Haag wat meer steunden. Want Den Haag verdient een profclub die minimaal in het linkerrijtje moet spelen en niet jaar in jaar uit tegen degradatie moet vechten. De supporters verdienen beter. De ene dag zien ze hun club aan de rand van de afgrond staan, de andere dag staan ze juichend in het Kyocera Stadion en voor de televisie naar teletekst te kijken. Wat meer Haags bloed, ook op het veld, wat minder onrust en ADO Den Haag gaat gewoon, is het dit seizoen niet dan wel het volgende, gewoon om Europees voetbal spelen.
