Moeder alle sporten

Atletiek is de moeder aller sporten. Sneller, verder en hoger. Maar niet alles gaat zoals het bedacht is in de atletiek. Te hoge hindernissen, slechte kwaliteit polsstokken en een nat pak na een hindernis. Zomaar wat leuke dingen die er tijdens een wedstrijd kunnen gebeuren.

Wielrenners ware balanskunstenaars

Wielrenners zijn lenig, tenminste wanneer ze op een fiets zitten. Eenmaal uit de toeclips zijn het brokkenpiloten. Of ze hebben feeling om onheil aan te trekken. We noemen krappe bochten, dieren die hen de weg versperren en champagneflessen die niet altijd doen wat wij willen.

Ballenjongens

Ballenjongens en hun clubliefde. Ballenjongens en de glijpartijen. Ze zijn er om ballen snel in het spel te krijgen. Dat lukt niet altijd. Of ze vertragen het spel omdat de thuisclub de broodnodige punten kan pakken of ze glijden uit. Ballenjongens hebben wel degelijk invloed op het spel.

Volleybalsaves

Uit geslagen positie toch nog de bal in het spel houden en vaak ook nog het punt winnen. De ultieme boost voor elke topvolleyballer. O ja, voor degenen die de volleybalsport niet zo goed kent. Bij het handballen mag je koppen en bij het volleybal mag je schieten.

Hoe vier je een doelpunt als beste?

Bovenstaande vraag hebben zich al duizenden voetballers zich afgevraagd tijdens trainingen. Ingestudeerde dansjes, mallotige nabootsingen van andere sporten, voor jezelf klappen op de tribunes. Hoe gekker hoe beter denk je na afloop van het zien van de volgende juichmomentjes.

Huntelaar, Robben en Van Persie terug?

Ieder jaar zijn er weer de geruchten over spelers die na een succesvolle voetballoopbaan terugkeren bij hun grote liefde. De meest in het oog springende mogelijke transfers zijn die van Klaas-Jan Huntelaar, Arjen Robben en Robin van Persie. Jeugdliefdes zijn er om niet vergeten te worden, maar hoe vaak vergeten voormalige topvedetten hun eerder gedane belofte om bij de club waar zij ooit in het betaalde voetbal begonnen ook hun laatste ‘betaalde’ voetbal een schop te geven? De voetbaleuro’s, dollars, ponden of marken zijn nog te goed in het ‘beloofde’ land en voetbalvrouw en kids hebben hun draai gevonden in het tweede vaderland. Meestal kiezen oud-vedetten om praktische redenen om terug te keren naar Nederland. De kinderen gaan naar de middelbare school, schoonmama is hulpbehoevend of papa is door zijn oud-clubgenoten ‘omgeluld’ om zijn stramme spieren in het vaderland af te komen trainen. Wat waren nu de successen de laatste decennia bij terugkerende vedetten? Wij herinneren ons Frank Rijkaard, Dirk Kuijt en ja wie bij PSV eigenlijk? Mark van Bommel die met lege handen in Eindhoven afscheid nam van het betaalde voetbal.

100+ interlands: Phillip Cocu, Giovanni van Bronckhorst en Frank de Boer

Clubiconen die hun club terug wilden brengen op het niveau waar de club behoorde voor hun vertrek naar het buitenland. Patrick Kluivert, Clarence Seedorf rendeerden het beste bij de terugkeer van Frank Rijkaard. Dirk Kuijt is belangrijk op het veld, maar ook in de kleedkamer om de Rotterdamse ‘jochies’ belangrijk en volwassen te maken. Mark van Bommel kende een vreemde terugkeer in het Eindhovense. Ajax werd fluitend kampioen en AZ pakte de beker. Aan de voetballoopbaan van Van Bommel kwam een triest einde. Hopelijk gaat dat met Arjen Robben anders volgend seizoen. Kan hij het dan nog steeds? Zal Klaas-Jan Huntelaar geen vervelende sta-in-de weg blijken voor Arek Milik die zijn draai inmiddels gevonden heeft. Is na Danny Blind ook Gio uitgekeken op de ‘bewijzingsdrift’ van Van Persie? We gaan het de komende maanden zien en beleven. Maar eerst de bekerfinale die Feyenoord gaat winnen en de titelstrijd tussen Ajax en PSV die op doelsaldo beslist gaat worden. De rust is weergekeerd, De traditionele top drie is in ere hersteld. De ‘grote drie’ heersen in de eredivisie en zullen ook volgend seizoen met de ‘nieuwe’ aanwinsten voor de prijzen gaan. Nietwaar Frank, Phillip en Gio?

Pitsstopmissers

De Formule 1 staat bekend om zijn pitspoezen, maar ook om zijn pitstops. Waar wij vrolijk van de pitspoezen, daar lachen wij soms om de meest hilarische pitsstops die finaal misgaan. Wat kan er allemaal misgaan? Een losse band, een benzineslang die blijft zitten en nog veel meer….

Missers, missers en nog een missers

De handen gaan naar het hoofd, voor de ogen of in het haar. De typische houding van spelers die net voor open doel hebben gemist. Teamgenoten weten niet wat ze moeten doen. De speler troosten en of hem een paar schoppen de bips geven. In ieder geval leuk voor een paar minuten lachen om de allerallergrootste missers.

'Wangbetalingen'

De financiële steun van eigenaar Wang, in de bodemloze put die ADO Den Haag heet, zijn al opgelopen tot 3,5 miljoen euro. Hij heeft daar nog steeds niets voor teruggekregen en is dat terecht meer dan zat. Wang gaat spijkers met koppen slaan en dus rollen er momenteel veel koppen. De laatste is die van directeur Jan-Willem Wigt. Geen supporter die dat leuk vindt, omdat Wigt zelf ook een groot supporter van ADO Den Haag is. Wigt werkte dag en nacht. En ik vraag me af waaraan dat was. Eigenlijk vind ik het ontslag van Wigt helemaal niet gek. Wang heeft hem duidelijke taken gegeven, zoals het maken van een businessplan, jeugdtrainers zoeken die in China gaan trainen en de club moest zelfstandig winstgevend zijn. Daar is volgens mij niets van terecht gekomen, alhoewel de schuld daarvan ook bij Wang zelf ligt. Had ie zich maar beter moeten laten voorlichten. Ik heb nog nooit gehoord, dat een Nederlandse club een succesvol businessplan voor de lange termijn heeft kunnen ontwikkelen. Dat valt Wigt dus absoluut niet te verwijten. Wel viel hij in de gebruikelijke, emotionele valkuil. Daardoor deed Wigt veel te veel uitgaven met geld dat er nog niet was. Ook de geselecteerde jeugdtrainers maakten rekenfouten. Vijftienhonderd euro is in China geen vijftienhonderd euro, maar ruim acht keer zoveel. Leuk maandsalaris, toch? Trouwens, heeft u al van een Nederlandse voetbalclub gehoord die sinds het Bosman-arrest langdurig in de zwarte cijfers stond? Ik in ieder geval niet. Maar het kan volgens mij nog steeds zakelijk goed uitpakken. Want Wang heeft de deur naar China weer open gegooid. Wang en de nieuwe directie moeten elkaar beter begrijpen en elkaar geven wat ze willen. Voor wat hoort immers wat! Dan kan ADO Den Haag China als enorm groot zakelijk netwerkgebied erbij krijgen en dat is noodzakelijk om door te groeien. Als het echter zo doorgaat als nu, bestaat de club straks uit Chinezen of alleen in de behangzaak, waar trotse bezitter John van Zweden sinds vandaag het enige echte ADO Den Haag-museum heeft.

Panenkaatje over

Een strafschop nemen namens Hibernians tegen Dundee United in de halve finale van de beker. Jasons Cummins bedacht een panenka. Aanloop, stiftje en …… over. Zo had Panenka het niet bedacht geloven wij.

Eigen doel

Een absurd eigen doelpunt in de Italiaanse Serie A. Sassuolo-doelman Andrea Consigli was de ongelukkige. Bij een 2-1-achterstand van zijn team op het veld van Fiorentina kreeg Consigli de bal van een verdediger toegespeeld. De doelman verlengde de bal in het eigen doel. Direct werd er gesproken over matchfixing, maar een doelman zou het er toch zeker niet op leggen?

Arbitrage is de verkeerde zondebok

De internationale arbitrage ligt wederom onder vuur. Er zijn enkele foute beslissingen op cruciale momenten genomen, waardoor kampioensraces kunnen worden beslist. Maar volgens mij zijn deze fouten pure, vette pech voor de zich benadeeld voelende clubs! Zo had de Nederlandse scheidsrechter geen televisiezicht bij de penalty van Ajax in de laatste minuut en zag hij het vanuit zijn eigen gezichtspunt op dat moment goed. Een Engelse scheidsrechter ging nog erger de mist in omdat hij zijn gedachten niet uit kon zetten. West Ham kreeg een makkelijke penalty en de scheidsrechter leek uit wroeging naar wegen te zoeken om het goed te maken. Uiteindelijk kreeg Leicester City de makkelijke penalty ook, maar het was het allerlaatste schot van de wedstrijd. Nu moet ik weer denken aan Tofik Bahramov. Die heeft bij de WK-finale van 1966 het meest omstreden doelpunt aller tijden goedgekeurd. Geoff Hurst maakte 3-2 en die beslissing brak de Duitsers, waardoor de Engelsen wereldkampioen werden. Op 4 januari 2016 bleek pas na gebruik van de nieuwste elektronische hulpmiddelen dat de goal terecht was, maar tot die tijd gold de beslissing van Bahramov als de Moeder Der Omstreden Beslissingen. Analisten hebben de apparatuur waar iedereen om vraagt dus wel in het bezit. Waarom komt de apparatuur dan niet langs het veld waar het eigenlijk thuishoort? Dat heeft een heel simpele reden. Er wordt wel over hulpmiddelen gepraat, maar het blijft bij het praten erover. De voetballerij is een uiterst behoudzuchtige wereld, waar mijns inziens veranderingen zeer traag worden doorgevoerd. Ook worden de clubs niet vrolijk van de aanschaf ervan, want de meest geavanceerde hulpmiddelen zijn erg kostbaar. Maak anders een deal met televisiezenders. Die hebben de expertise en misschien kan dat leiden tot lagere kosten. Kan die wereldspeler wel gekocht worden! Totdat de hulpmiddelen langs het veld komen blijft het in ieder geval voor mij onterecht om de arbitrage tot zondebok te maken. Makkers, staakt dus tot die tijd uw wild geraas over de arbitrage!

Rare jongens die sporters

Net zo hard lopen tegen een muur, tegenstander of iets anders lopen totdat je er bij neervalt. Hulde natuurlijk voor zo veel ijver, maar wij vinden het ook een beetje raar. IJshockeyers, honkballers of andere typische Amerikaanse sporters die zichzelf uitschakelen. Kijk naar de top 10 van de meest vreemde zelf opgelopen blessures.

Behangkoning loopt binnen

“Ik moet nog steeds mijn rolletjes behang verkopen anders kan ik mooi mijn hypotheek niet betalen.” Tot voor kort het antwoord van de Haagse behangkoning John van Zweden wanneer iemand hem om een gunst (lees: geld) vroeg. Benieuwd hoeveel mensen er nu bij Van Zweden aankloppen nu men weet dat hij over enkele weken multimiljonair wordt. Hij gaat zijn aandelen, samen met de andere eigenaren, in de club Swansea City verkopen aan twee Amerikaanse investeerders. Bedragen noemen is niet chic, maar volgens de verschillende media zal hij ruim acht miljoen toucheren voor de 50.000 pond die hij destijds betaalde voor zijn aandelenpakket in de club die toen op sterven na dood was. Van Zweden blijft wel betrokken bij de club. “Ze hebben me gevraagd voor het nieuwe bestuur, omdat ik er al vanaf het begin bij ben.”

John kennende blijft hij dat doen waar hij nu mee bezig is. Op en neer vliegen tussen Den Haag en Swansea. Hij zal misschien de business in de behangzaak wat meer aan anderen overlaten, en meer tijd aan zijn gezin besteden. Want een familieman is hij. En een ADO fan, getuige het ADO museum dat hij, al voor die in het Kyocera Stadion geopend was, in zijn behangzaak heeft. Hij is een kritisch volger van de Haagse club. In de media met het hart op de tong vertelt hij wat er mis is met de club. Daarom ook een graag geziene gast in voetbaltalkshows. De man, die ooit met een shovel voor de ingang van het Zuiderpark stond omdat hij nog geld tegoed had van de club, gaf na het uitkomen van zijn biografie veel lezingen in den lande. Tot vermaak van veel amateurvoetballers die hun hart verloren aan de Haagse zakenman en de vele anekdotes die hij oplepelde.

John van Zweden

Uit een artikel van Bas Hakker in de Nieuwe Revu de volgende anekdote:

Van Zweden is niet alleen mede-eigenaar van Swansea City, hij regelt al jaren voor vele Nederlanders toegangskaarten zodat ze een bezoek kunnen brengen aan ‘zijn’ club in Wales. In 2004 maakte Ton ook zo’n klassiek mannenweekend (vrouwen, voetbal en veel drank) mee en het zette zijn leven op zijn kop. ’s Avonds kwamen we in een leuke kroeg in het sfeervolle Wind Street terecht waar Ton zowaar de aandacht van een meisje ving. Zó lelijk was ze niet eens want Wales heeft een vrouwenoverschot. Dat meisje vraagt Ton of hij wil dansen waarop hij zegt…; zijn Engels was niet geweldig: ik ben 25 jaar gemarried met my wife en we hebben nog nóóit gedanst.’ Ton ging nog even aan de slag met gebarentaal, maar hij sliep gewoon in het hotel bij de andere mannen. Eenmaal thuis bij zijn vrouw sloop hij echter uit bed om dat meisje uit Wales te sms’en. John met een glimlach in zijn microfoon: ‘Toen zijn vrouw vroeg wat hij aan het doen was, zei hij: ik ga in Wales wonen. Dat heeft hij 4,5 jaar volgehouden en pas toen hij zijn baan verloor, is hij weer deze kant op gekomen want hij kreeg een holpenalty. Nu woont hij ergens in Groningen.’

Zeker uit de mond van John met de Haagse tongval klinkt het allemaal nog leuker. En zullen die ruim 8 miljoen euro straks de Haagse behangkoning gaan veranderen. Nee hoor, wij denken van niet. Maar we zijn wel benieuwd wat hij met al dat geld gaat doen. Wij denken wel te weten dat minimaal de helft gaat naar zijn familie waar hij zielsveel van houdt, en de andere helft gaat naar goede doelen of stopt hij in projecten waarin hij gelooft. John van Zweden wordt over een aantal weken multimiljonair, maar het leven gaat door. Ook voor John. Behalve in de verschillende bestuurskamers in de Premier League, blijft hij rondlopen in trainingpakken die hem typeren. Multimiljonair of niet….

Scheids, wat doe je nu?

Niets Nederlandser dan korfbal, maar ook niets Nederlandser dan revoluties in de vrije sex. Had de korfbalscheidsrechter dat in gedachten toen op zijn weg een wulpse korfbalster verscheen? Die heeft thuis wat uit te leggen, denken wij zo.

Genoeg gelachen om keepers

Oké, genoeg gelachen om de keepers. Even wat mooie reddingen op rij zetten van doelmannen in het internationale voetbal. Wat mij betreft hadden ze die redding van Casillas in de WK-finale er wel uit mogen halen. Nietwaar, Robben?

Vaderlandsliefde

Chauvinisme is het Franse woord. Normaal gesproken heb ik er geen last van. Als er geen Nederlander meedoet die kan winnen, kan ik ook intens van een sportwedstrijd genieten. Maar afgelopen donderdag viel ik ineens ten prooi aan een vlaag van fanatieke vaderlandsliefde. En nog wel door het Franse waterpoloteam! Ze verkwanselden de laatste wedstrijd tegen Canada om niet tegen Spanje, maar tegen Nederland in de kwartfinale uit te komen. Dat was een stuk makkelijker voor hen! En opeens brak ik mijn woord. Ik wilde niet meer tot Rio wachten, maar begon afgelopen vrijdag naar het waterpolo te kijken. Ik hoopte vurig dat Nederland die arrogante Fransen zou laten afdruipen. Afgaande op wat ik als complete leek zag, is waterpolo een zware sport waarbij elke spiervezel gebruikt moet worden. Niet alleen om boven water te blijven, te zwemmen en te scoren. Ook om onderwaterovertredingen te kunnen weerstaan. Ik snapte namelijk niet waarom de scheidsrechters zoveel floten, maar volgens mij werden er ook vele gemene steken onder water uitgedeeld. Ik zag dat niet en dacht dat dat wel een verbeterpunt voor de cameramensen zou kunnen zijn. Toen het Nederlands team na drie periodes nog voorstond, dacht ik dat het niet meer mis kon gaan. Tot mijn grote ontzetting raakte het Nederlands team in de laatste periode de controle over de wedstrijd kwijt. Het werd uiteindelijk gelijk en daarna kwam het penaltysyndroom weer om de hoek kijken. En ik nam me na het verlies balend voor niet meer fanatiek vaderlandslievend te zijn. Hoef ik me ook niet te ergeren aan het feit dat "we" zo dichtbij Rio waren en dat we door die arrogante Fransen uiteindelijk naar het reservebankje van Rio zijn verwezen. Voor de volgende keer ben ik dus weer onpartijdig!

Held of schlemiel

Keepers kunnen in een wedstrijd een heldenrol vertolken. Bijvoorbeeld wanneer ze met onmogelijke reddingen hun club aan belangrijke titel helpen. Leuk voor de televisie, maar echt leuk wordt het pas, tenminste voor de toeschouwers die niet bij de desbetreffende club supporter zijn wanneer al flaterend de doelman zijn juist niet schoonhoudt.

Ma Long is de naam

Ma Long is de naam, tafeltennis zijn professie. De meest ongelooflijke slagenwisselingen weet deze 'pingponger' door geweldige ingevingen en geniepige effectjes in zijn voordeel te beslissen.

Schwalbe

De Duitsers hebben met Schwalbe de beste naam voor het toneelstukje dat veel voetballers gebruiken om de scheidsrechter te foppen. Fopduik is de Nederlandse danwel Belgische benaming. In het volgende filmpje zien we voetballers die de fopduik naar een geheel nieuw level hebben gebracht. Het niveau van 'daar trapt geen hond in'.

Waar zijn de grote mannen?

Keepers zijn gek. De algemene gedachte over de sluitposten van een voetbalelftal. Ooit in jeugdiger jaren uitgeroepen tot slechtste voetballer die dan maar de ballen moeste tegenhouden. Maar keepers, tenminste de goede onder hen, zijn voor niets of niemand bang. Tien procent talent, 40 procent doorzettingsvermogen en vijftig procent nietsontziend, soms zelfs doldwaas. In de laatste categorie mogen we keepers als Jan Jongbloed, Piet Schrijvers en Hans van Breukelen plaatsen. Geen grote talenten, maar wel in hun comfort zone de beste. Jan Jongbloed was de doelman van Oranje in 1974. Niet omdat hij de beste was, maar omdat Johan Cruijff ruzie kreeg met de PSV’ers en daardoor stylist Jan van Beveren van PSV kon vertrekken ten faveure van de brokkenpiloot die bij FC Amsterdam speelde. Niet omdat hij zo goed kan keepen, maar omdat hij het beste paste in het totaalvoetbalplaatjes. Piet Schrijvers was de doelman die voor niemand bang was. Veel spitsen trokken hun hoofd wanneer de Ajax goalie de bal wilde wegstompen, want het was of de bal of het hoofd van de vijandige spits. De Beer van de Meer, De Bolle van Zwolle en het Lek van PEC, om maar wat bijnamen te noemen van Piet Schrijvers. Samen met Jan Jongbloed schreef hij geschiedenis in de vier jaren spanne waarin Nederland tweemaal vice-wereldkampioen werd. Veertien jaar later was Hans van Breukelen van PSV de doelman die een grote rol speelde in het Oranje dat Europees kampioen werd. Ook geen groot keeperstalent, maar wel een nietsontziende succeskeeper. Bij mij schieten Ajax-doelmannen Stanley Menzo en Edwin van der Sar te binnen. De een succesvoller dan de ander, maar wel beiden producten van de Cruijff-school waar keepers meer moesten kunnen dan alleen een bal tegen houden. Echte terriërs waren Feyenoord doelmannen Joop Hiele en Ed de Goey. De een was fanatiek, de ander kleurloos, maar beiden wisten ze Feyenoord in de top van de eredivisie te houden.

Tim Krul

Zomaar een greep uit een vijver van keepers uit de laatste vier decennia. Jasper Cillissen, Jeroen Zoet en Kenneth Vermeer zijn nu de doelmannen van Oranje, met in het achterhoofd nog heel even het Haagse talent Tim Krul in gedachten. Zullen wij dit viertal over enkele tientallen jaren ook nog op ons netvlies hebben zitten of speelt een kleurloosheid hen parten? Cillissen is een goede doelman, maar zal nooit een populariteitspoll winnen vanwege zijn voorkomen. Jeroen Zoet komt over als de ideale schoonzoon die schoonmoeder een handje helpt bij het aardappelenschillen. En ja, Kenneth Vermeer, vernederd in Amsterdam, opgebloeid bij Feyenoord, maar ook daar weer afgebrand, en onlangs nog het ongewilde middelpunt van de haat tussen Amsterdammers en Rotterdammers. De enige die mijn echte sympathie heeft is Tim Krul, momenteel geblesseerd. Doelman van Newcastle United. Penaltykiller van weleer. Ik voorspel dat hij over een jaar een vaste basisplaats heeft in Oranje. U denkt daar anders over? Haagse bluf en uitstraling. Zoon van sympathieke ouders uit een volkswijk. Een volwassen keeper met flair. Let op mijn woorden.

Kampioen worden: “Een eitje!”

Volgende seizoen is Pep Guardiola de nieuwe coach van Manchester City. Pep wordt geloof ik momenteel als de wondercoach van het moderne voetbal gezien. Hoe kan het ook anders, want hij is opgeleid door de messias zelf, JC!

Overal waar hij tot nu toe coach is geweest – FC Barcelona en FC Bayern München – is hij meerdere malen kampioen van die betreffende competitie geworden. Maar als je coach wordt bij een club die eigenlijk geheel bestaat uit stervoetballers of je mag nog wat stervoetballers bijkopen, omdat je vindt dat je er nog niet genoeg hebt, dan is het eigenlijk niet zo verwonderlijk.

Direct bij aanvang wil Pep de gehele verdediging inclusief de doelverdediger van Manchester City vervangen en ook nog wat versterking voor in de breedte van dat ‘armetierige zooitje’ daar. De verwachte kosten hiervoor bedragen zo'n slordige 370 miljoen euro.

Als je blijkbaar in de Premier League wordt aangesteld als buitenlandse coach is het momenteel gebruikelijk dat je wat te besteden moet hebben, want anders kom je daar je bed toch niet voor uit en tel je ook niet echt mee.

Ik zou bijna durven te beweren dat bijna iedereen die zoveel geld mag spenderen om een elftal gedeeltelijk te vernieuwen of in de breedte uit te breiden echt geen goede coach hoeft te zijn om kampioen te worden. Met zoveel te spenderen geld koop je normaal gesproken toch gewoon het kampioenschap. De spelers doen het werk en je moet als coach ze gewoon op de goede plaats neerzetten. Dat kan toch eigenlijk iedereen met een trainersdiploma, behalve Louis van Gaal blijkbaar!

Genoeg voetbal, nu tennis

Oke, genoeg voetbalhoogstandjes nu gezien. Tennis it is! De mooiste rally’s en truukjes van de beste tennisspelers ter wereld. Mooi om ook te zien dat er tijdens hele belangrijke wedstrijden nog volop gelachen kan worden door de tennismiljonairs. Echte liefhebbers!

Latjetik

Er is geen mooier geluid dan een doelnet te horen rzzz’en wanneer de bal er tegenaan komt. Tenminste als dat het geluid is ;-) Maar soms is het nog mooier om het aluminium van doellat en –paal te horen wanneer er een bal tegenaan komt. Ga zitten voor de meest kolderieke schoten op lat en paal.

Het fenomeen Robin Van Galen

Persoonlijk heb ik absoluut niets met waterpolo. Ik zie het nooit als het al op TV komt, maar een man binnen de sport spreekt me wel aan. Coach Robin van Galen is namelijk al voor de tweede keer aan het bewijzen dat er van niets iets te maken valt. Acht jaar geleden leidde hij de Nederlandse waterpolodames vanuit het niets naar een Olympische titel. Sinds drie jaar geleden is hij samen met teammanager Hans Nieuwenburg vanaf het absolute nulpunt begonnen met het herenteam. Ik wist niet eens dat er grote sponsoren voor waterpolo konden bezwijken, maar Van Galen blijkt ook een goed ondernemer, spreker en verkoper te zijn. Via het EK mogen de heren zich zelfs voor het eerst sinds 2000 proberen te plaatsen voor de Olympische Spelen. De sterkste punten liggen in de effectiviteit van de man-meer situaties en in de tegenaanval. Vooral dat laatste spreekt me zeer aan. In tegenstelling tot vele andere Nederlanders vind ik goed verdedigen een kunst en vind ik het leuk om eens van een verdediging te horen die niet alleen goed staat, maar ook in staat is om dat verdedigen snel in een effectieve aanval om te zetten. Het is natuurlijk totaal niet met elkaar te vergelijken, maar Nederlandse voetballers mogen hier gerust jaloers op zijn. En Van Galen is al voetbalcoach bij de club waar zijn kinderen spelen. Als hij ook nog verstand van voetbal krijgt, dan zou hij volgens mij zelfs als voetbalcoach succes kunnen hebben. Voorlopig heeft het herenwaterpoloteam de eerste drie wedstrijden van het kwalificatietoernooi in winst weten om te zetten. Hopelijk kunnen ze voortborduren op de flow na de eerste overwinning op Spanje en duurt dat nog tot en met de kwartfinale op vrijdag. Dat wordt moeilijk genoeg, maar met deze charismatische coach is alles mogelijk en ga ik bij plaatsing voor de Olympische Spelen spontaan het waterpolo volgen.

Rake klappen (niet voor jeugdige kijkers!!!)

In de sport vallen vaak onverwachte klappen. Komisch of dieptriest. Pijnlijk of zeer pijnlijk. Per ongeluk of met voorbedachten rade. Kijk naar het filmpje waar het er soms hard aan toe gaat, maar waar je soms ook je lachen niet kunt inhouden.

Volleybalblokken

Hilarisch dit filmpje. Je lijkt mee te kijken naar een serieuze volleybalwedstrijd, maar je echt naar kijkt is een mooie montage van een heldhaftige verdediger die met zijn onorthodoxe blocks zijn club meer dan helpt. Zelf heeft hij het niet meegemaakt, lijkt ons.

Pannahelden

Je ziet het vaak op de straten en de pleintjes. Je bent de koning als je je voetbalmaatjes een panna uitdeelt. Maar ook de grootste voetbalsterren scheppen er een genoegen in om hun tegenstanders door de benen te spelen. Kijk maar…

Het geld is binnen, de soap gaat verder

Typisch dat ADO Den Haag dit overkomt. Krijgen ze eindelijk geld binnen van het United Vansen van Wang Hui en gebeurt dat dan op 1 april. Geen mens die het geloofde toen het naar buiten kwam. Alle serieuze en minder serieuze media vonden het geen geslaagde 1 april grap. Maar wat bleek: na een officiële reactie van de gemeente Den Haag en ADO Den Haag wilden we het eindelijk wel geloven. Niet de ruim 3,7 miljoen die was toegezegd. Maar 2 miljoen moet genoeg zijn om de 'hoge nood' te doen vergeten. Dit seizoen is gered, op naar het volgende. In eerste instantie wilde ADO Den Haag het bedrag dat ontvangen was niet vermelden. Het bleef intern. Totdat wethouder De Bruijn van Den Haag het bedrag doodleuk vertelde. Misschien had men bij ADO en de gemeente beter het een op het ander moeten afstemmen om een mogelijke 1 april grap voedingsbodem te geven. Er kwam echter ook naar buiten dat commercieel directeur Peter Berg de laan werd uitgestuurd. Hem was een andere functie aangeboden binnen de organisatie, die volgens Berg niet uitdagend genoeg was. Een opvolger werd (nog) niet benoemd, maar men moet niet raar opkijken wanneer dat een Chinees/Nederlandse marionet/salestijger van de heer Wang Hui gaat worden. Werd Berg verweten dat hij niet genoeg sponsors aan zich gebonden had, was hij degene die verzaakte in het maken van een 'een-eigen-broek-ophouden' beleidsplan? Het is goed dat de prestaties op het veld wellicht beter zijn dan ernaast en daarom de rust toch nog redelijk is gebleven.

Hui Wang

Foto: Ronald Mooiman

Tenminste, voor de buitenwereld. De verwachting is dat na Maarten Fontein en Peter Berg er nog een reorganisatie-'ronde' gaat komen. Iedereen (in- ex extern) houdt zijn hart vast en adem in, wat de Chinese inbreng verder zal zijn. De heer Wang Hui sprak van een slecht op gang gekomen huwelijk waar beide partijen dichter naar elkaar moesten groeien. Hij wil nog steeds met ADO Den Haag in de eredivisie stunten, maar ook in China zaken doen. Grote subsidiegelden liggen klaar voor voetbalopleidings- bedrijven/clubs die de hoge heren in China willen helpen om ooit het WK voetbal te winnen. Maar de kou is even uit de lucht. De salarissen worden betaald en Timothy Derijck hoeft waarschijnlijk de laatste vier duels niet op de tribune toe te kijken. De KNVB heeft inmiddels een verzoek gekregen vanuit het Kyocera Stadion om de Haags trots weer in te delen in de 'veiligere' categorie 2. Heeft de knuffel van Jan Willem Wigt geholpen of moet hij weer vrezen voor toekomstige afleveringen van de soap waarin ADO Den Haag de laatste jaren verkeerde? De club is gered, leve ADO Den Haag. Op naar de subtop van de eredivisie. Waar waren die 1,7 miljoen euro voor gereserveerd die nog niet zijn overgemaakt eigenlijk? Krijgt de Chinese grootdeelaanhouder ooit net zo'n standbeeld als Aad Mansveld en nu ook Martin Jol bij RKC? De toekomst zal het leren. Wie weet al in het huidige jaar, het jaar van de aap. Blijft hij in de spreekwoordelijke mouw of bakt hij ons alsnog een poets?

Drie pingels: doelpunt

Je kent het nog van vroeger, drie corners penalty. Hier in de Amerikaanse Major League Soccer doen ze het net even anders. Twee maal mag de strafschopnemer opnieuw aanleggen omdat de doelman te vroeg inloopt. En de derde maal is het raak. De doelman van een aanvankelijke held tot een verliezer maken. Maar daar had hij wel drie pogingen voor nodig. Wie is de held of de verliezer?