Rugby: sex, drugs en rock&roll

In het zuidwesten van Londen, op het heilige rugbygras van het Twickenham Stadium staan zaterdag de rugbyteams van Australië en Nieuw-Zeeland tegenover elkaar in de WK-finale. Ooit speelden U2 en de Rolling Stones in dit stadion de hardste noten de sterrenhemel in. Een rugby eindstrijd die ook in Nederland tot de verbeelding spreekt. Verschillende rugbyclubs hebben hun clubgebouwen omgetoverd tot heuse rugbystadions waar het 'gele goud' zaterdag rijkelijk zal vloeien. Om maar te zwijgen wat er in alle Angelsaksische landen wordt georganiseerd om een van de ‘greatest shows on earth’ in beeld te krijgen. Rugby is de sport die zich als geen ander tijdsverdrijf bezighoudt met normen en waarden in het veld. Legendarisch zijn de woorden van een referee die ooit tegen twee aanvoerders van rivaliserende partijen zei: "Dit is de laatste keer dat ik jullie bij me roep. Ik duld geen tegenspraak. We zitten hier niet bij het voetbal." Episch zijn de blessurebehandelingen aan gapende hoofdwonden terwijl het spel gewoon verder ging. Direct na afloop is er weer 'pais en vree' bij rugbyers wanneer zij elkaar door een erehaag elkaar naar de kleedkamers begeleiden. Maar rugby is ook sex, drugs en rock&roll. Ooit heeft de Engelse rugbybond RFU ooit een lid voor vijf jaar in de ban gedaan. Vince Dunne uit Croydon mocht in die periode op geen enkele wijze iets met de sport van doen hebben. Dunne werd zo zwaar gestraft omdat hij tijdens een rugbywedstrijd vanaf de tribune een grensrechter onderplaste. In een interview met de BBC heeft ex-rugbywereldkampioen Matt Dawson onthuld wat hem er jaren geleden toe aanzette om rugby te gaan spelen: een naakte vrouw die plotseling over het veld kwam rennen tijdens een wedstrijd, de in Engeland befaamde 'streakster' Erica Rowe. "Het was de eerste rugby-interland waar ik ooit heen ging. Ik ging met mijn vader, ik denk dat het 1983 was. Tijdens de rust verscheen ineens Erica Rowe ten tonele. Ik denk niet dat mijn moeder er blij mee was dat mijn vader me naar zo'n wedstrijd meegenomen had. Daar was ik nog te jong voor, natuurlijk. Maar voor mij was het mijn eerste, echte herinnering aan rugby." Australische bordelen waren ooit druk bezig met het aantrekken van nieuwe SM-meesteressen, ter voorbereiding op de komst van duizenden Britse rugby-fans tijdens de WK Rugby. Robbie Swan, woordvoerder van de Australische adult entertainment industry, legde uit: "De Engelse bovenklasse, ja, die houdt wel van een pak slaag." De Nieuw-Zeelandse rugbyers kunnen zaterdag geschiedenis schrijven door als eerste land ooit twee WK's op rij te winnen. De kiwi’s nemen het op Twickenham op tegen Australië. Een clash van jewelste tussen twee buurlanden aan de andere kant van de wereld. We hopen dat onze voetbalinternationals ook even zullen kijken en zich gaan beseffen hoe verrot het profvoetbal is geworden.

Beorn Nijenhuis en de starters

Het schaatsseizoen gaat dit weekend van start en Beorn Nijenhuis, een 500, 1000 en 1500 meterrijder heeft een schot voor de boeg gegeven. Hij studeert neurowetenschappen en heeft een verband gevonden tussen langzamere starts en de invloed daarvan op de eindtijd. Er zijn namelijk menselijke starters en die schieten het ene paar schaatsers sneller weg dan het andere paar. Daarom zouden er net zoals bij het baanwielrennen elektronische starts moeten komen. Door die elektronische starts heeft iedereen dezelfde wachttijd voor de start, waardoor zij nog snellere tijden kunnen rijden. Het nadeel bij tragere starts zou bij de heren 0,29 seconde zijn en bij de dames zelfs 0,67 seconden. Hij suggereert ook dat er andere schaatsers wereldkampioen zouden zijn geworden als de wachttijd hetzelfde zou zijn. Maar dit laatste is dus nooit bewezen in een wedstrijd. Bovendien heeft Nijenhuis het over de loterij van het schaatsen. Zijn afstanden zijn namelijk de onvoorspelbaarste van het schaatsen. Het belangrijkste bij deze afstanden is inderdaad het in bedwang houden van de zenuwen, want gedurende de hele afstand mogen er geen fouten gemaakt worden. Het gaat namelijk om honderdsten van seconden verschil. Het hangt dus niet alleen van de start af. Sprinters zijn mensen, dus zij kunnen ook misslagen maken of uit de bocht vliegen na de eerste centimeter. Bovendien hebben sprinters in het verleden zelf geprofiteerd van hun transponders. Ze kwamen in de lucht schoppend over de finish om nog 0,05 seconde te kunnen smokkelen. Daar is allang een eind aan gemaakt. De starter hoeft van mij niet weg. Ik vind het heerlijk om hem of haar met trage stem "readdyy" te horen roepen, het fluitje te horen gebruiken als de schaatser over de lijn staat en de starter dat millimeterverschil ziet en om hem of haar uiteindelijk te horen schieten voor een (valse) start.

Beorn Nijenhuis

Bovendien zijn zowel starters als schaatsers mensen en die maken gewoon fouten. Dit moet kunnen, want anders wordt het allemaal zo voorspelbaar en weet je van te voren wie er gaat winnen. Dan wordt het de 10 kilometer. Een afstand zo leuk als kijken naar gras wat groeit, want eerst komen steeds dezelfde 2 of 3 Nederlanders, daarna een halve tot een hele ronde niets en dan komt de rest. Dankzij Nijenhuis weet ik nu ook dat starters zijn georganiseerd zijn in een bond. Nooit geweten! Normaal komen ze nooit van die schietplaats af en hoor je alleen wat je van ze moet horen. Deze woordvoerder dacht dat hij waardig moest overkomen en de waarheid in het midden moest laten, maar ging bij zijn eerste zin al de mist in. Het is dan heerlijke TV als je begint met de zin: "In principe zijn we niet tegen, maar…". Er is geen duidelijker omschrijving nodig om te zeggen dat het hele idee je geen snars aanstaat en dat het de prullenbak maar in gegooid dient te worden. Dat is pas het tegenovergestelde bereiken van wat je eigenlijk wilde doen! Tenslotte is het te hopen dat het idee bij een losse flodder blijft en Nijenhuis niet overgaat tot de Roelvink-methode. Dan gaat hij namelijk de komende jaren net zo lang de aandacht zoeken voor zijn idee en blijft zijn idee zo lang nadrukkelijk promoten tot hij eindelijk vanzelf wel een keer zijn zin krijgt. Maar zal Nijenhuis nog schaatsen als zijn afstudeerproject daadwerkelijk wordt doorgevoerd?

Kerkhove bezorgt Nederland twaalfde medaille

Paralympisch atlete Shirley Kerkhove heeft woensdag op de wereldkampioenschappen in Qatar brons veroverd op de 800 meter in haar klasse (T20).

Met een tijd van 2.24,81 was ze sneller dan ooit. Het goud ging naar de Poolse Barbara Niedwiedzal, het zilver was voor Marija Koltcova uit Rusland.

Nederland heeft nu bij de WK in Doha het recordaantal van twaalf medailles veroverd. Tijdens de WK’s van 2006 (Assen) en 2013 (Lyon) kwam Oranje tot tien medailles. Nederland bezet met nog drie dagen te gaan de zeventiende plaats in het medailleklassement.

Feijenoord wint klassieker met hulp van Ajax

Feyenoord heeft thuis de klassieker tegen Ajax in de slotseconden van de blessuretijd gewonnen (1-0) door een eigen doelpunt van Joël Veltman.

De verdediger van Ajax bezorgde Feyenoord zo een plek in de achtste finales, die op 15, 16 en 17 december gespeeld worden. Overigens staan Feyenoord en Ajax zondagmiddag 8 november a.s. alweer tegenover elkaar in De Kuip, maar dan voor de competitie.

Over anderhalve week zal er waarschijnlijk voor een deel een ander Ajax aan de aftrap staan in Rotterdam. Trainer Frank de Boer gaf vanavond Jairo Riedewald rust, waardoor Mike van der Hoorn mocht beginnen. Op doel stond tweede en "beker doelman" Diederik Boer.

Kandidatenlijst FIFA-voorzittersverkiezingen

Musa Bility, voorzitter van de Liberiaanse voetbalbond, heeft zich gisteren, voor de deadline van maandag op dinsdag middernacht, officieel kandidaat gesteld voor het voorzitterschap van de Wereldvoetbalbond FIFA. Dat brengt het aantal kandidaten op acht (Foto).

Eerder dienden de Fransen Michel Platini en Jérôme Champagne, de Bahreinse sjeik Salman bin Ibrahim Al Khalifa, de Zwitser Gianni Infantino, de Jordaanse prins Ali Bin Al Hussein, de Zuid-Afrikaan Tokyo Sexwale en de Trinidadaan David Nakhid een kandidatuur in. De opvolger van de Zwitser Joseph Blatter wordt op 26 februari 2016 verkozen.

Hieronder volgt een korte beschrijving van de kandidaten:

1. Michel Platini (Jœuf, 21 juni 1955) is een Frans sportbestuurder van Italiaanse afkomst. Sinds 26 januari 2007 is hij Vorzitter van de Europese voetbalbond UEFA. De voormalig voetballer wordt over het algemeen gezien als één van de meest elegante voetballers van zijn generatie.

2. Gianni Infantino (Brig, 23 maart 1970) is een Zwitsers bestuurder, zakenman en advocaat. Sinds 1 oktober 2009 is Infantino werkzaam als Secretaris-Generaal bij de UEFA. Daarvoor bekleedde hij diverse andere functies binnen de Europese voetbalbond. Momenteel verzorgt hij in zijn rol als Secretaris-Generaal onder meer de loting voor diverse kampioenschappen georganiseerd door de UEFA.

3. Jérôme Champagne (Parijs, 15 juni 1958) was een voormalige Frans diplomaat van 1983 tot 1998 en werd vervolgens een consultant in het internationale voetbal, een executive bij de FIFA van 1999 tot en met 2010. Hij is overgestapt van diplomatie naar het voetbal als gevolg van de FIFA World Cup 1998, waar hij Diplomatiek Adviseur en Protocolbaas was van het Franse organisatiecomité. Vervolgens trad hij toe tot de FIFA, waar hij achtereenvolgens de functie van internationaal adviseur van de Voorzitter (1999-2002), Adjunct Secretaris-Generaal (2002-2005), Afgevaardigde van de Voorzitter (2005-2007) en ten slotte de Directeur Internationale Betrekkingen (2007-2010) tijdens de voorwaarden van de Voorzitter Sepp Blatter gehouden.

4. David Nakhid (15 mei 1964) was een voormalig middenvelder en international uit Trinidad. Hij leidt momenteel de David Nakhid International Football School.

5. Prins Ali bin al-Hoessein van Jordanië (Amman, 23 december 1975) is de derde zoon van de overleden Jordaanse koning Hoessein van Jordanië. Zijn moeder is Alia al-Hoessein, de derde vrouw van Hoessein. In 1999 werd prins Ali gevraagd om de speciale veiligheidsdienst van Abdoellah II van Jordanië te leiden. Hij deed dat tot en met 28 januari 2008. Bin al-Hoessein is de voorzitter van het bestuur van de Royal Film Commission en de voorzitter van de Jordaanse voetbalbond. Hij is eveneens voorzitter van de door hem opgerichte West-Aziatische voetbalconfederatie. Op 6 januari 2011 werd prins Ali verkozen tot vicepresident van de FIFA in Azië. Hij slaagde erin de FIFA te overtuigen de hoofddoek voor vrouwen toe te laten in het voetbal! Hij was eveneens een van de FIFA-officials die wilde dat het corruptierapport over de toegekende wereldkampioenschappen voetbal aan Rusland en Qatar door Michael J. Garcia openbaar bekendgemaakt zou worden.

6. Sjeik Salman bin Ibrahim Al-Khalifa (Riffa, Bahrein, 2 November 1965) is Voorzitter van de Asian Football Confederation sinds 2 mei 2013. Vóór zijn verkiezing als president van AFC was hij President van Bahrein Football Association en ook Voorzitter van de Asian Football Confederation tuchtcollege, en vice-voorzitter van de FIFA tuchtcollege.

7. Musa Bility is de Voorzitter van de voetbalbond van Liberia en een voormalige speler voor Watanga FC.

8. Mosima Gabriel "Tokyo" Sexwale (5 maart 1953) is een Zuid-Afrikaanse ondernemer, politicus, anti-apartheidsactivist en voormalig politiek gevangene en een charismatische leider. Sexwale werd gevangen op Robbeneiland voor zijn anti-apartheid activiteiten, net zoals Nelson Mandela. Na de algemene verkiezingen van 1994 werd Sexwale de Premier van Gauteng provincie. Later diende hij in de regering van Zuid-Afrika als Minister van menselijke nederzettingen van 2009 tot en met 2013.

Voltallig bestuur sc Heerenveen stapt op!

Het voltallige bestuur van sc Heerenveen is maandagmiddag teruggetreden. Dat maakte de Friese club bekend. Volgens sc Heerenveen is de aanhoudende onrust bij de club de reden voor het opstappen van het voltallige bestuur. Tot de benoeming van een nieuw bestuur nemen Wim Dijk, Hans Vonk en Ben Takkenberg de bestuurstaken nog voor hun rekening. Bijna twee jaar geleden werd er gekozen voor een nieuwe structuur, waarbij het stichtingsbestuur boven de dagelijkse leiding van de club kwam te staan.

Willem van Hanegem is even van de wereld

Willem van Hanegem zegt dat hij flink geschrokken is nadat bekend werd dat Johan Cruijff longkanker heeft. Toch was er ook veel ergernis bij van Hanegem, vooral over de manier waarop het in het nieuws kwam. Van Hanegem ontweek ook in het Algemeen Dagblad de vraag of hij Cruijff een hart onder de riem wilde steken. "Of ik Johan Cruijff nog een hart onder de riem wil steken", herhaalde hij de gestelde vraag. Willem van Hanegem viel even stil. "Ik kan natuurlijk zeggen: 'Beterschap of sterkte, maar hier zijn geen woorden voor.' Ik denk al de hele dag aan Cruijff. Dit is niet te bevatten. Je hoopt gewoon dat het niet zo is, maar dit hoort bij het leven. Iedereen kan ziek worden, maar bij sommigen denk je: 'Nee, dit kan niet waar zijn!'"
Vandaag tijdens de wedstrijd van Feyenoord tegen AZ, toen de hele Kuip gedurende de 14e spelminuut begon te klappen om Cruijff in zijn strijd tegen de longkanker te steunen, klapte Willem van Hanegem waarschijnlijk als enige niet mee! Ik denk dat hij het nog steeds niet kan en wil bevatten dat de grootste Nederlandse voetballer ooit getroffen is door de ziekte die hij blijkbaar niet kan en wil uitspreken, maar die heel soms nog wel eens in de voetbalstadions gescandeerd wordt!
Ook ik hoop dat Cruijff de ziekte zal overwinnen, maar uit eigen ervaring weet ik dat deze vorm van kanker waarschijnlijk niet te verslaan is.

Van Weeghel pakt weer een plak!

Wheeler Kenny van Weeghel heeft zondag zijn tweede medaille veroverd bij de Wereld Kampioenschappen atletiek voor Paralympiërs. De 35-jarige Nederlander veroverde na goud op de 200 meter nu brons op de 100 meter.

De Chinees Yang Liu pakte de wereldtitel in een Aziatisch record van 13,77. Het zilver ging in 13,84 naar de Fin Leo Pekka Tahti, terwijl Van Weeghel met 13,92 zijn beste tijd van het seizoen neerzette.

Van Weeghel komt in Qatar ook nog in actie op de 400 en de 800. Op de 1500 meter werd de Nederlander vrijdag uitgeschakeld in de series.

Kuijt is nog lang niet versleten!

Feyenoord heeft zondag ook zijn vijfde thuiswedstrijd van dit seizoen gewonnen. Dankzij een hattrick van Dirk Kuijt werd AZ met 3-1 verslagen na een 1-1 ruststand. De 35-jarige Katwijker maakte afgelopen week tegen sc Heerenveen (5-2) ook al drie goals. Met tien treffers voert Kuijt de topscorerslijst aan in de eredivisie en is hij goed op weg om aan het eind van het seizoen die titel in ieder geval te pakken!

Feyenoord heeft na tien wedstrijden liefst 25 punten verzameld. Dat zijn er net zoveel als Ajax, dat de eerste plaats bezet op basis van het doelsaldo.

Cruijff is ziek

Johan Cruijff heeft kanker, longkanker. Dat was de mededeling van zijn management die, na een dag van geruchten en halve waarheden, zijn broze gezondheid bevestigden. De grootste Nederlandse voetballer ooit, en op Maradona en Messi na de allergrootste van de wereld, moet een nieuwe strijd aangaan. Na de strijd om de macht bij Ajax onlangs nog verloren te hebben, gaat hij deze strijd ongetwijfeld met volle overgave aan. Gisteren keek ik nog naar een televisieprogramma waarin hij het mooiste portret van zijn markante gezicht, diepe groeven in het gelaat met een boksersneus, thuis op mocht gaan hangen. Volgens de kunstenaars hadden zij geen gevoel dat er een grote ster binnen kwam toen hij het Rijksmuseum binnenwandelde. Het was gewoon Jopie uit Betondorp die nonchalant als altijd met de handen in de zakken binnen schuifelde. En zo kennen wij hem ook allemaal. Soms een grote bek, rare ideeën, maar vooral bekend om zijn leuke maar nog meer kromme voetbalwijsheidjes die zo op een tegeltje konden. Cruijff ten voeten uit. De maestro was de verpersoonlijking van Ajax, de in vele uithoeken van Nederland gehate club. Wat viel mij op in de media? Iedereen, maar ook echt iedereen had het over hem en zijn ziekte. Men hoopt dat hij de kanker op het verkeerde been kan zetten, zoals hij dat in zijn beste tijden met al zijn tegenstanders deed. De grootste ‘020-haters’ uit Den Haag en Rotterdam wensen Johan sterkte toe, en het was nog gemeend ook. Ze hebben het zelfs over ‘onze nummer 14’. Facebook en twitter ontploften door de steunbetuigingen aan de man die in zijn voetballoopbaan net zoveel vreugde als weerzin opriep. Vroeger haatten zij hem. Mister Ajax was hij, en niet Sjaak Swart, dat was slechts een bevriende secondant die in zijn schaduw mocht uitblinken. Aan de hand van Cruijff won Ajax driemaal de Europa Cup 1 en verloor Oranje een zeker lijkende wereldtitel in München. Het was ook de man die veel controverse opriep, zowel bij Ajax als Oranje. Ook de man die op onnavolgbare wijze in zijn nadagen overstapte naar aartsrivaal Feyenoord en daar wraak nam op de Ajax bestuurders die hem een seizoen eerder niet meer pruimden. Op de Coolsingel was hij de gevierde man die nog geen jaar geleden door vele Rotterdammers tot in de diepste porie werd gehaat. Nu is hij ziek. Er is kanker bij hem geconstateerd, longkanker. De man die ooit vier pakjes sigaretten per dag rookte, is kwetsbaar. De onderzoeken zijn gaande. Het is wachten op de berichten over de kans van overleven. Want dat deed hij altijd en overal. Overleven. Ik heb me altijd al afgevraagd of hij genoot van het leven en de aandacht tijdens zijn actieve loopbaan als speler en trainer. Dat gevoel had ik wel wanneer hij op televisie verscheen om zijn Foundation en University in de aandacht te brengen. Het bericht van zijn ziekte deed mij pijn, de eensgezindheid onder voetballiefhebbers gaf mij hoop. Hoop op een goed herstel van de beste Nederlandse voetballer ooit. Hoop op een betere voetbalwereld, een wereld waarin de compassie voor anderen vaak ontbreekt. Johan namens alle voetballiefhebbers… beterschap.

Gaan we de Engelse kant op?

Louis van Gaal heeft in 2014 bij het WK iets heel goeds gedaan. Hij heeft de starre Nederlandse voetbalgedachte doorbroken. Het systeem paste bij de spelers en was geen afgeleide van de Hollandse school. Het was verdedigend, effectief en lelijk om naar te kijken, maar het werkte wel. Na het WK toonde de KNVB weer erg veel heimwee naar het oude en wat daarna gebeurde is bekend. Belangrijke vraag die hierbij spontaan in mij opkomt: Gaan we de Engelse kant op? In 1863 werd in Engeland de Football Association (FA) opgericht. Vanuit deze bond zijn de regels voor het georganiseerde voetbal ontstaan en sindsdien gelden de Engelsen als de oprichter van het voetbal. Ze gedroegen zich ook zo, want ze voetbalden nooit in competitieverband buiten Engeland. Dat beeld veranderde pas in 1950 toen ze voor het eerst aan het WK meededen. De uitvinders van het voetbal kregen in hun eerste wedstrijd de ene kans na de andere en scoorden niet, terwijl de Verenigde Amateurs van Amerika zelden voor de goal kwamen. Een keer was het de beurt aan bordenwasser Gaetjens en die wist de bal wel voor een 0-1 eindstand tussen de palen te mikken... Toen Hongarije in het midden van de jaren 50 een paar keer achter elkaar van de Engelsen won, wisten ze pas echt dat het anders moest en kwam het echte herstel pas vanaf 1966 tot stand. 1974 is echter ook alweer 41 jaar geleden. Ook nog belangrijk: de spelers uit 1974 speelden al jaren met elkaar samen, terwijl spelers van nu met de regelmaat van de klok naar andere clubs gaan.

Nederlands elftal WK 1974

Het spel is sinds die tijd ook veel anders geworden. De trainingsmethoden ook. We hebben goede middenvelders en aanvallers, maar in Nederland weten we nog steeds geen echt goede verdedigers op te leiden. Dan bedoel ik: mensen die weten wanneer ze een bal in de derde ring moeten schieten, de drang naar voren weten te bedwingen tot de momenten waarop het echt kan, die meedogenloos zijn op momenten dat het moet door het maken van tackles en slidings op het goede moment en bij moeilijkheden de organisatie zo goed kunnen neerzetten dat er bijna niet te scoren is voor de tegenstander. De KNVB moet dus, net zoals Louis van Gaal deed, anders gaan denken, omdat het totaalvoetbal niet meer houdbaar is! Pik wat goede ideeën op uit het buitenland (doet Duitsland bv. ook bij ons) en probeer niet altijd meer het mooist en braafst voetballende jongetje van de klas te zijn! Als ik het Nederlandse denken doorbereken naar de Engelse voorbeelden en daarbij aanneem, dat het verval net na het WK in 2014 al is ingetreden, dan komt het volgende aansprekende resultaat in EK of WK misschien dus pas in 2030. Daar moet je dus ongelofelijk veel geduld voor hebben! Help!

Respect en liefde in de voetbaljungle?

En de genomineerden zijn: ADO Den Haag in ‘Chinees Roulette’ voor de beste reality soap, de beste acteerprestatie voor de spelers van het Nederlands elftal in ‘De ondergang van de voetbalmiljonairs’ en het komisch duo Blatter/Platini voor hun gehele oeuvre in de jarenlange successerie ‘Jouw hand vult mijn hand’.
Lokaal, nationaal en internationaal spreekt het voetbal een aardig woordje mee in de wereld die niet meer tot de verbeelding spreekt, maar alleen grote woede opwekt. Ik heb eerder mijn verbazing uitgesproken over het reilen en zeilen van het voetbal en de waarschijnlijk vele misstanden die nog niet aan het daglicht zijn gekomen. Wie het weet, mag het zeggen, maar zal waarschijnlijk om financiële redenen blijven zwijgen. Hoe onnozel is het van mij om te denken dat de sport verschoond zal blijven van zaken die menigeen de wenkbrauwen doet fronsen. De maatschappij zit niet helemaal tof in elkaar en waarom zou de sport, waar helden worden gemaakt en gebroken, niet vatbaar zijn voor misstanden? Oké, ADO Den Haag is misschien niet het juiste voorbeeld. De enige echte rijke man die daar wel eens rondloopt, zit vaker in China dan in de residentie. Op de burelen en op het veld in het Kyocera Stadion lopen goedwillende mensen rond die het beste met de club voor hebben en ook wel eens een seizoen willen meemaken waarin er fris en fruitig mee wordt gedraaid in het linkerrijtje. Zelfs de internationals zijn slechts producten van een te snel verkregen volwassenheid en begeleiders die het niet raar vinden wanneer hun ‘kroost’ regelmatig uit de ban springt. En zijn Blatter en Platini niet zo machtig en corrupt geworden door een apparaat dat hen steunde (lees: zaken (verz)weeg) waardoor de hoge bazen hun handen in onschuld konden wassen? Zit ik nu in een paar zinnen zaken waaraan ik me erger goed te praten? Is het echt zo dat zij niet beter wisten en alles heeft te maken met opvoeding, milieu en misschien wel onwetendheid? ADO Den Haag is mijn cluppie, Oranje het elftal waar ik ooit het meeste voetbalplezier aan heb beleefd, en zijn de UEFA en FIFA instituten die het voetbal groot hebben gemaakt. Teleurstelling overheerst in het voetbal, woede maakt zich meester van Jan-met-de-pet, Henk en Ingrid die elke zondagavond met het bord op schoot de verrichtingen van zijn of haar favoriete eredivisieclub bekijkt. De eerste zin was natuurlijk een kwinkslag op de uitreiking van de Gouden Televizierring die eindigde in een knus De Mol feestje met Chantal Janzen als goede huisvriendin. Toch wil ik sluiten met de woorden van Johnny de Mol, die met zijn Syndroom de felbegeerde ring won, over respect en liefde. Want daar zou het bij iedereen om moeten draaien. Niet alleen, zoals De Mol wenste, in de richting van mensen met het syndroom van Down, maar in de gehele voetbaljungle. Ziet u het gebeuren?

Turkije staat op scherp!

Tegen zowel Tsjechië als IJsland heeft Turkije een zeer slechte balans. De acht wedstrijden tegen de IJslanders leverden slechts één overwinning, twee maal gelijkspel en liefst vijf nederlagen op. Turkije presteerde tegen Tsjechië voor dit weekend nauwelijks beter met twee overwinningen, één gelijkspel en vijf nederlagen.

Turkije heeft momenteel laten zien wanneer het echt moet gebeuren dat ze zelfs in de uitwedstrijd tegen Tsjechië de derde overwinning uit het vuur kunnen slepen en dat zal komende dinsdag thuis tegen IJsland niet anders zijn, want dit zullen ze nooit meer uit handen geven met of zonder stimuleringspremie voor de tegenstander!

Het beste voetbalelftal ooit op een WK

Onze ouders maakten de successen van het Nederlands elftal van 1974 en 1978, toen tweemaal mondiaal een finaleplek werd behaald (én verloren), heel bewust mee, terwijl onze generatie in de Amsterdamse grachten de woonboten tot brandhout hoste na de behaalde Europese titel in 1988. Van Cruyff tot Van Basten, van Willem van Hanegem tot Ruud Gullit. Van Rinus Michels en Ernst Happel terug naar Rinus Michels. Een generatiekloof, hoe klein dan ook. In de tussenliggende periode kwalificeerde Oranje zich niet voor de WK’s in 1982 en 1986, en op het EK in 1984 was Nederland ook niet vertegenwoordigd. Het totaalvoetbal was even van het mondiale voetbaltoneel verdwenen. Geen hossende Oranje menigten. Hooguit een paar Brabanders die onze zuiderburen steunden in hun supporterschap van de Rode Duivels. Mondiaal waren er in dit interbellum andere zaken die de aandacht trokken op het voetbaltoneel. In 1986 werd Argentinië wereldkampioen aan de hand (van God en) van Diego Maradona.

Een periode die door de voetbalsmulpapen nooit vergeten zal worden is het WK van 1982. Hier trad het meest artistieke voetbalelftal ooit op de internationale voetbalvelden op. De Spanjaarden, als gastland, konden het van dichtbij aanschouwen. De ‘Goddelijke Kanaries’, beter bekend als het Braziliaanse voetbalelftal stalen de show, maar werden geen wereldkampioen omdat een zekere Paolo Rossi driemaal doel trof tegen het elftal van bondscoach Tele Santana (“voetbal is een show voor spelers en publiek”) die zijn doelman Valdir Peres het hele toernooi al had zien schutteren. Maar wat er opgesteld stond buiten de ‘zestien’ was van uitmuntende klasse. Dribbelaar Zico, strateeg Socrates, kanon Falcao, trucendoos Junior en fladderaar Eder en zo kunnen we nog wel even doorgaan met het opnoemen van namen die tot de verbeelding spraken. Aanvoerder Socrates was de meest besproken Braziliaanse speler in die dagen. Arts van beroep, artistiek voetballer van professie. Hij was een kunstenaar waar het, zoals bij zovelen voor hem, slecht mee afliep. Al tijdens zijn voetballoopbaan rookte hij als een ketter en nam hij alcohol tot zich als ware het water. Hij werd wel de grote man bij Brazilië, vermaard om zijn functionele hakballetjes en zijn overzicht die alle ballen bij medespelers deed belanden. Vier jaar later, op het WK van 1986 in Mexico (waar Diego schitterde), miste hij in de kwartfinale de beslissende strafschop tegen het Frankrijk van Platini. Het zelfvertrouwen van Socrates was geknakt, het vaderland in grote rouw gedompeld. Weer zou het beste voetbalelftal ooit met lege handen thuiskomen. Op 57-jarige leeftijd stierf de ‘Goddelijke’ Socrates aan de gevolgen van een darminfectie.

Door veel insiders wordt deze verzameling van unieke Braziliaanse voetbaltalenten het beste voetbalelftal ooit genoemd. Wrang is het dan ook dat deze selectie nooit een internationale titel op haar naam heeft kunnen schrijven. Diezelfde insiders noemen het duel tussen Brazilië en Italië op datzelfde WK van 1982 als beste interland ooit. Het Italië van Zoff, Gentile, Scirea, Tardelli, Graziani, Conti en Rossi hadden nog geen indruk kunnen maken op het WK. Dat veranderde toen Paolo Rossi, net terug van een schorsing vanwege een lotto schandaal en nog doelpuntloos tot het duel met de Brazilianen, driemaal doel trof en de Azzurri naar de halve finale schoot. De voetbalwereld had een Braziliaans elftal kunnen zien waar schoonheid en voetbal voor het eerst met elkaar verbonden waren. Het won geen enkele prijs, maar het elftal kreeg wel een plekje in ieders voetbalhart.

Benieuwd? Klik hier voor een impressie!

Persconferentie met Henk Fraser, John Metgod en Jan Willem Wigt

Vrijdagochtend maakte ADO Den Haag in een speciaal belegde persconferentie bekend dat Henk Fraser zijn contract met één jaar heeft verlengd. Daarnaast ging Algemeen Directeur Jan Willem Wigt ook nog even kort in op de komst van Hongbo Gao naar Nederland.

Krijgen de vluchtelingen nu de zwarte piet toegeschoven?

Maakt u zich ook wel eens boos over de zwartepietendiscussie of over het vluchtelingenprobleem dat we heden ten dage kennen. Ik niet, want ik zal rond de decemberdagen weer zwart geschminkt rondlopen met roodgetuite lippen en oorbellen van hier tot Tokyo. Ik ben het beu dat gezeur over tradities die verloren gaan en over waarden waarmee ik grootgebracht gebracht ben. Tot zover praat in lekker in het straatje van het gros Nederlanders dat zich afzet tegen andere culturen, en de eigen cultuur heilig verklaart. Het vluchtelingenprobleem dan. Zonder de voor- of tegenstanders tegen het haar in te willen strijken, wil ik toch een lans breken voor deze mensen. Tuurlijk zitten er gelukszoekers bij, natuurlijk krijgen we straks te maken met IS-sympathisanten. Maar hoe onnozel ik ook misschien ben en hoezeer sportminded ik gebrainwashed lijk, kijk ik naar voorbeelden uit de praktijk. Voor het AD volg ik onder meer de sporten atletiek, badminton, tafeltennis, boksen en zaalvoetbal. Kijken we naar deze sporten dan valt mij op dat zonder immigranten wij niet zoveel voorstellen in deze takken van sport. Ik beperk me dan nu even tot de regio Den Haag om praktische voorbeelden te kunnen geven. Khalid Choukoud is een hardloper die straks op de Olympische Spelen voor Oranje zal uitkomen. Hij is zoon van een Marokkaanse immigrant die twee generaties geleden naar ons kikkerlandje werd gehaald om de vieze baantjes te vervullen. Waar waren we zonder de Indonesische inbreng in het huidige badminton in ons land? De helft van de huidige topbadmintonners kennen Chinese, Taiwanese of Indische voorouders. Ook immigranten nietwaar, alleen van een aantal generaties terug. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het tafeltennis. Waar waren we zonder de Lie Jao’s en noem maar op? Onlangs trof ik nog een Iraanse vluchteling, Jamshid Sedhig. Hij trainde op Papendal en behoort momenteel tot de Nederlandse top in het tafeltennis. Afgelopen Kerstmis interviewde ik nog Waleed Shekho, afkomstig uit Syrië, het land waar zijn familie het momenteel zo moeilijk heeft. Hij is een toptrainer in het boksen en kan de nationale boksselectie van nieuwe internationale impulsen voorzien. Tenslotte nog even de lans breken voor alle Marokkaanse en Turkse zaalvoetballers in ons land. Behalve een verdwaalde Hollandse kaaskopkeeper bestaat het hele Nederlandse team uit Marokkanen. Van afkomst, niet van geboorte, want allen zijn zij geboren veelal in de grote steden, waar zij hebben moeten vechten om uit de shit te geraken. Dat is hen gelukt. Eén voor één. De meesten willen een rolmodel vervullen voor de jeugd. Zo slecht is het niet wat wij aan immigranten hebben binnengehaald. Wat dacht je van onze Surinaamse immigranten? Zonder de inbreng van hen geen Europese voetbalsuccessen en een Europese titel in Duitsland in ‘88. Sta ik te juichen bij de komst van duizenden vluchtelingen? Nee. Sta ik open voor de verrijking die ook zij kunnen betekenen voor onze (sport) samenleving? Ja...