Fotocarousel



zondag 1 november 2015

Vergane glorie!

Tot halverwege de jaren '80 stelde het herenvolleybal in Nederland niet echt heel veel voor. Onder leiding van Arie Selinger werd er een revolutionair plan bedacht: het zogenaamde "Bankras-model". Het kwam er in het kort op neer dat de Nederlandse internationals uit de nationale competitie werden genomen en samen gingen trainen in Amstelveen, in de sporthal genaamd, ja... je raadt het al, Bankras. Daarna ging het snel in opgaande lijn met het Nederlandse herenvolleybalteam.

Het uiteindelijke doel van het Nederlands herenvolleybalteam moest zijn goud op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona. Helaas koos coach Arie Selinger in 1989 voor het grote geld in Japan en verliet hij het Nederlands volleybalteam. Tevens vertrokken Peter Blangé, Jan Posthuma en Ronald Zoodsma naar de Italiaanse volleybalcompetitie waar veel geld te verdienen was, maar toen de Olympische Spelen in Barcelona dichterbij kwam, werd Arie Selinger teruggehaald, aangezien er te weinig vertrouwen was in zijn opvolger Harry Brokking om het gewenste doel te bereiken. Tevens werden ook de spelers die naar Italië waren vertrokken, teruggehaald.

Tijdens de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona liep in het begin het spel niet echt soepel, want het onderlinge vertrouwen tussen de spelers ontbrak in het team, maar gaandeweg het toernooi groeide het team naar elkaar toe en de prestaties waren dienovereenkomstig. De winst in de kwartfinale tegen de grote rivaal Italië was het keerpunt en het leek nu toch te gaan gebeuren. Helaas werd de finale tegen Brazilië kansloos verloren met 3-0. Een zilveren medaille was dus wat overbleef!

Het doel om Olympisch goud te winnen leek voorgoed voorbij, aangezien de meeste internationals daarna ergens in Europa gingen spelen om het grote geld te verdienen. Echter, de prestaties van het nationale team bleven, maar men kon maar geen prijs pakken. De EK-finales van 1993 en 1995, de WK-finale van 1994 en de finale van de World League in 1995 werden telkens verloren van aartsrivaal Italië. Toch bleven de spelers geloven in die ultieme gouden Olympische medaille.

Ondertussen was Joop Alberda coach van het Nederlands volleybalteam geworden. Hij had noodgedwongen een verjonging doorgevoerd met als grootste nieuwe talenten Guido Görtzen en Bas van de Goor. Het basisteam bestond uit spelverdeler Peter Blangé, middenaanvallers Henk-Jan Held en Bas van de Goor, libero Olaf van der Meulen en als buitenaanvallers Ron Zwerver en Guido Görtzen met ook een hele sterke bank. Het volleybalteam besefte als geen ander dat het "nu of nooit" was! En... op 29 juni 1996 werd tijdens de World League nu eindelijk wel de finale gewonnen van aartsrivaal Italië.

Tijdens de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta viel eindelijk alles op zijn plaats. Hoewel er wederom verloren werd in de poulefase van Italië, speelde het Nederlands team uitstekend. Ze speelden zich een weg naar de finale waar wederom de Italianen de tegenstander waren. De uitermate spannende wedstrijd werd beslist, hoe kan het ook anders, in de vijfde en laatste set. Het bleef spannend tot het einde, waarbij Nederland zelfs een 'matchpunt' voor Italië wegwerkte. Bij de stand van 16-15 voor Nederland ging de set-up van Peter Blangé naar aanvaller Ron Zwerver, zijn 'smash' was knetterhard, maar kon in eerste instantie nog door Italië worden verwerkt, maar bij de tegenaanval van de Italianen sloeg hun aanvaller de bal buiten de antenne om over het net, dus pakte Nederland zo het winnende wedstrijdpunt en het zo zwaarbevochten Olympisch goud! Na 10 jaar zeer hard trainen, was dit eindelijk de ultieme beloning. Een jaar later werd ook nog de Europese titel binnengehaald. Daarna stopten geleidelijk alle topspelers en kreeg men er geen getalenteerde vervangers voor terug, zodat Nederland weer een middelmatig volleyballand werd.

Olympische Spelen 1996 Atlanta, finale: Nederland - Italië

De sombere conclusie is dat alleen in de jaren '90 het Nederlands herenvolleybalteam tot de absolute wereldtop behoorde, waar het in 1992 Olympisch zilver in Barcelona pakte en als absolute hoogtepunt het Olympisch goud in Atlanta 1996 tegen aartsrivaal Italië. In de jaren daarna heeft het Nederlandse herenvolleybal dat niveau nooit meer bereikt en zal dat voorlopig ook niet meer bereiken, want het "Bankras-model" en uitzonderlijke talenten zijn er momenteel niet meer!

ADVERTEERDERS

Hier kan uw advertentie
met hyperlink staan!

1 maand = 50 euro
3 maanden = 140 euro
6 maanden = 250 euro
12 maanden = 450 euro
Hier kan uw advertentie
met hyperlink staan!

1 maand = 50 euro
3 maanden = 140 euro
6 maanden = 250 euro
12 maanden = 450 euro
Hier kan uw advertentie
met hyperlink staan!

1 maand = 50 euro
3 maanden = 140 euro
6 maanden = 250 euro
12 maanden = 450 euro
Hier kan uw advertentie
met hyperlink staan!

1 maand = 50 euro
3 maanden = 140 euro
6 maanden = 250 euro
12 maanden = 450 euro