De FIFA, de UEFA en de IAAF (atletiekfederatie). Drie internationale organisaties die het niet zo nauw namen met de ethiek op de burelen en langs de sportvelden. Decennia lang werden deze organisaties geleid door personen die aan zelfverrijking deden. En zoals het bij alle organisaties gaat, een baas die niet helemaal zuiver op de graat is, is een vrijbrief voor soortgelijke praktijken. Het betekende dat een complete zuivering nodig is om ervoor te zorgen dat zoiets niet nog eens zal gebeuren. Maar is omkoping niet iets wat in wellicht een overgroot deel van de wereldbevolking gebezigd wordt? Nieuwe bestuurders die gevoelig zijn voor steekpenningen is van alledag, dus uitroeien gaat niet. Ik vraag me wel eens af hoe het probleem opgelost dient te worden. Wanneer er met grote bedragen gewerkt wordt, lijkt het verkeerd zetten van een komma en het verschil doorsluizen naar de eigen rekening, een voldongen feit. Het is een ‘ziekte’ die in alle werelddelen voorkomt, maar vooral lijkt te gedijen in Afrika en Azië. Niet toevallig de werelddelen die figuren als Blatter lang in het zadel hielden. Maar in Europa kan men er ook wat van. Niet alleen omkopen, maar ook het vals spelen door sporters te drogeren. Daar waar vroeger de Oostbloklanden synoniem stonden voor het gebruik van verboden middelen, daar lijkt het nu in de meeste werelddelen (nog net niet) de gewoonste zaak van de wereld te zijn. Hele dopingfabrieken worden uit de grond gestampt om de beste, snelste of sterkste te zijn of te maken. Of het slecht voor de gezondheid is, doet er niet toe. Er moeten medailles gewonnen worden voor de eer en glorie van het thuisland. Of men doet mee wat de hele meute doet, zoals dat gebeurde in het wielerpeloton. Maakt dat de wielersport crimineel, terwijl allen weten dat er ook in andere sporten ‘gepakt’ wordt? Ingeleverde plasjes en bloedmonsters werden niet gecontroleerd zogenaamd onder de noemer van ‘te weinig financiële middelen’.
"Zakcentje"
En wanneer dan blijkt dat de controle-instanties net zo corrupt zijn, dan moeten we ons afvragen wat wijsheid is. Geven we het gebruik van stimulerende middelen vrij? Natuurlijk niet, levensgevaarlijk wanneer sporters gaan hobbyen. Moet je de controles verscherpen waardoor de pakkans vergroot wordt? Geldverspilling of niet? Corruptie en misleidende praktijken komen in de beste families (lees: landen) voor. Waarom zou de sport dan een uitzondering zijn op de maatschappij? We zullen moeten leren leven met het feit dat er altijd valsspelers zullen zijn. Ook in de sport. Ik kom er niet uit was wijsheid is. Rond de Olympische Spelen worden de vliegende dopingcontroles verscherpt en talrijker in omvang. Maar wie zegt mij dat controleurs ook niet zwichten voor hoge bedragen? Een keer de ogen toeknijpen wanneer een atleet op een verkeerd moment gecontroleerd wordt. Een stapeltje bankbiljetten wil nog wel eens helpen. Ben ik nu te cynisch, te zwartgallig of heb ik ook teveel medicatie tot mij genomen? Feit is wel dat ik ga genieten van een mooie sportzomer met of zonder doping. Tijdens de grote kampioenschappen denk ik er geen moment aan, maar een maand erna sta ik en de hele wereld weer brand te schreeuwen over positieve plasjes en bloedmonsters. Het zij zo. Wie het weet mag het zeggen. Maar ik denk dat doping en omkoping niet uit te roeien valt. Om de doodeenvoudige reden omdat er teveel mensen aan verdienen en zelfverrijking de normaalste zaak van de wereld is. De storm rond Lance Armstrong is een keer gaan luwen, die rond Blatter en Platini zal nog even aanhouden. Maar ergens staan er weer anderen op die over een tiental jaren in de media aan de schandpaal worden genageld. Zoals gezegd, het zij zo…
Afgelopen weekend werd het EK Allround in Minsk gehouden. Als fervent allround schaatsliefhebber ging ik er weer eens flink voor zitten om alle ritten te bekijken. Maar dat viel flink tegen, omdat het toernooi na de 500 meter al voorbij was. Denis Joeskov schakelde zichzelf al bij de start uit. Na het veroorzaken van een valse start, zette hij de punt van zijn schaats in het ijs in plaats van erop en verloor daardoor een paar tienden van seconden. Sven Kramer kwam daar slechts 33 honderdsten van een seconde achteraan en dat was al te weinig. Kramer is namelijk zo goed op de tien kilometer, dat als hij vol door schaatst de dichtstbijzijnde concurrent op een halve baan schaatst. En dan moet je als tegenstander een ruime seconde sneller zijn op de 500 meter, het verschil op de vijf kilometer erg beperkt houden (want die wint Kramer ook altijd op allroundtoernooien) en op de 1500 meter liefst nog een halve seconde winnen. Dat zat er dus geen moment in. Het deelnemersveld hielp ook niet mee aan het spektakel. Dat was of erg matig of niet aanwezig. Zo zit er een groot gat in de Duitse talentontwikkeling, omdat de jongste Duitsers allebei in het verre achterveld terechtkwamen en de beste Duitsers er dus niet waren, Sverre Lunde Pedersen startte niet voor Noorwegen en de Zweden schitterden door afwezigheid, terwijl Nils van der Poel toch een schitterend talent is, dat in de toekomst toch ook met de Nederlanders mee zou moeten kunnen komen. Er gaan dan ook stemmen op om de tien kilometer te vervangen door een kortere afstand om meer schaatsers winstkansen te geven. En daar zit het dubbele een beetje in, want een rondgang onder hen wees natuurlijk uit dat de schaatscoaches de 10 km niet kwijt willen.
