Hui Wang
Een zuchtende Wang denkt: ‘Ik ben de baas en de baas in China is de baas en niet iemand die jullie een paar duizend kilometer verderop in de maling kan nemen’, maar zegt: ‘We moeten leren van het verleden en denken aan de toekomst’. Kopje thee erbij, en allemaal lachen. Maar wat is het nu stil rond het Kyocera Stadion. Wat is er besloten? Heeft Wang die miljoenen bij zich, want toezeggingen, daar geloven de Hagenezen niet meer in. Staan die journalisten allemaal voor Piet Snot te wachten op een persconferentie van Wang? Worden ze met een kluit in het riet gestuurd door perschef Ronald van der Geer met de mededeling dat het hier een interne kwestie betreft en zij, wanneer de tijd rijp is, met een perscommuniqué naar buiten komen. Komt het nog goed in Den Haag? Is het betaalde voetbal gered in de stad waar ooit Aad Mansveld en Lex Schoenmaker Haagse helden waren? Wanneer weten we meer? Alle binnenbrandjes zullen morgen zijn gesust. Gesprekken volgen om nog meer plooien glad te strijken, maar ‘die Chinees’ zal nooit meer de ‘verlosser’ zijn die hij bij binnenkomst dacht te zijn. Slikken of stikken? Den Haag is Den Haag niet meer. ADO is Chinees en zal nooit meer Haags worden. Heeft het standbeeld van Aad nog een vliegende tackle overwogen toen Wang zich liet zien? Wilde Sexy Lexie de grote baas niet liever eens goed de waarheid vertellen? Natuurlijk, maar nu even niet.